VAN GOGH - WEGEN MET CYPRESS EN STAR POSTER

Vincent Willem van Gogh (30 maart 1853-29 juli 1890) was een Nederlandse Post-Impressionistische schilder wiens werk een verreikende invloed had op de kunst van de 20e eeuw vanwege zijn levendige kleuren en emotionele impact. Hij leed gedurende zijn hele leven aan angst en steeds vaker psychische klachten, en stierf grotendeels onbekend op zijn 37-jarige leeftijd aan een zelf toegebrachte schotwond. Hij werd tijdens zijn leven weinig gewaardeerd, zijn roem groeide in de jaren na zijn dood. Vandaag de dag wordt hij algemeen gezien als een van de grootste schilders uit de geschiedenis en een belangrijke bijdrage aan de fundamenten van de moderne kunst. Van Gogh begon pas na zijn twintigste te schilderen en de meeste van zijn bekendste werken werden geproduceerd in de laatste twee jaar. Hij produceerde meer dan 2.000 kunstwerken, bestaande uit ongeveer 900 schilderijen en 1.100 tekeningen en schetsen. Hij was weinig bekend tijdens zijn leven, maar zijn werk was een sterke invloed op de Modernistische kunst die volgde, en tegenwoordig behoren veel van zijn stukken - waaronder zijn talrijke zelfportretten, landschappen, portretten en zonnebloemen - tot de meest herkenbare en dure kunstwerken ter wereld. Van Gogh bracht zijn vroege volwassenheid door voor een bedrijf dat kunsthandelaars was en reisde tussen Den Haag, Londen en Parijs, waarna hij les gaf Engeland. Een vroege beroepsaspiratie was om een predikant te worden en het evangelie te prediken. Vanaf 1879 werkte hij als missionaris in een mijnbouwgebied in België. In die tijd begon hij mensen uit de lokale gemeenschap te schetsen, en in 1885 schilderde hij zijn eerste grote werk The Potato Eaters. Zijn palet bestond destijds voornamelijk uit somberkleurige aardtonen en toonde geen teken van de levendige kleur die zijn latere werk onderscheidde. In maart 1886 verhuisde hij naar Parijs en ontdekte de Franse impressionisten. Later verhuisde hij naar het zuiden van Frankrijk en werd hij meegenomen door het sterke zonlicht dat hij daar vond. Zijn werk groeide helderder in kleur en hij ontwikkelde de unieke en zeer herkenbare stijl die volledig werd gerealiseerd tijdens zijn verblijf in Arles in 1888. De mate waarin zijn geestesziekte zijn schilderij heeft aangetast, is sinds zijn dood het voorwerp van speculatie geweest. Ondanks de wijdverbreide neiging om zijn slechte gezondheid te romantiseren, zien moderne critici een kunstenaar diep gefrustreerd door de inactiviteit en de incoherentie die zijn wortels hebben in de ziekte. Volgens kunstcriticus Robert Hughes is Van Gogh's overleden show een kunstenaar op het hoogtepunt van zijn vermogen, volledig onder controle en "verlangen naar een concessie en genade".