Tarantula Nebula Briefkaart

Activa-ID: 78403060 / Stocktrek / Tarantulanevel _x000D_ _x000D_ De Tarantulanevel (ook bekend als 30 Doradus, of NGC 2070 ) is een H II-gebied in de Grote Magelhaense Wolk (LMC). Oorspronkelijk werd gedacht dat het een ster was, maar in 1751 herkende Nicolas Louis de Lacaille de natuur ervan. _x000D_ De Tarantulanevel heeft een schijnbare magnitude van 8. Gezien de afstand van ongeveer 49 kpc (160.000 lichtjaar) is dit een extreem lichtgevend niet-stellair object. De lichtkracht is zo groot dat als hij zo dicht bij de aarde stond als de Orionnevel, de Tarantulanevel schaduwen zou werpen. In feite is het het meest actieve sterrenbeeld dat bekend is in de Lokale Groep van Sterrenstelsels. Het is ook de grootste dergelijke regio in de lokale groep met een geschatte diameter van 200 pc . De nevel bevindt zich op de voorrand van de LMC, waar de ramdruk en de compressie van het interstellaire medium die hier waarschijnlijk uit voortkomt, maximaal is. In de kern bevindt zich het compacte sterrenhoop R136 (diameter ongeveer 35 lichtjaar) dat het grootste deel van de energie produceert die de nevel zichtbaar maakt. De geschatte massa van het cluster is 450.000 zonsmassa's, wat suggereert dat het in de toekomst waarschijnlijk een bolvormige sterrenhoop zal worden. _x000D_ Naast de R136 bevat de Tarantulanevel ook een oudere sterrenhoop — gecatalogiseerd als Hodge 301 — met een leeftijd van 20-25 miljoen jaar. De meest massieve sterren van deze sterrenhoop zijn al ontploft in supernovae. _x000D_ De dichtstbijzijnde supernova die sinds de uitvinding van de telescoop, Supernova 1987A, is waargenomen, bevindt zich in de buitenwijken van de Tarantulanevel. _x000D_ _x000D_ Deze pagina is niet gekoppeld aan, of onderschreven door, iemand die is geassocieerd met het onderwerp.