Steampunk-ballon Briefkaart

Seymour's mooie ballonvaardig Seymour verveelde zich. Normaal was hij een actieve kleine jongen die de meeste dagen buiten rende tot hij door de huishoudster in bad werd geworsteld voor het slapen gaan. Maar vandaag was hij al lang ziek en alleen in zijn slaapkamer. Seymour voelde zich echter niet ziek. Hij voelde zich verveeld, en noch de stapel gekke spelletjes in de hoek, noch het bord koekjes dat mevrouw Myrtle op het bureau achterliet, zouden er zeker van zijn, dat zou hem helpen. In wanhoop begon hij een beetje ondoordacht doedelen in het grote schetsboek dat zijn tante Miranda hem de laatste vakantie had gegeven. Seymour begon met de tuxedo die zijn vader gisteravond had gedragen toen hij en zijn moeder naar de opera waren gegaan en hij vroeg zich af of hij een dergelijke tuxedo ooit had draag toen hij werd geteeld. Toen schetste hij de baby badger die hij een paar dagen geleden in de tuin had gevonden en die niemand hem zou laten houden. Hij gaf de badger een pet van de kaak en besloot dat Canto een goede naam voor hem zou zijn. Als hij alleen maar de baby badger goed genoeg kon verbergen, kon Seymour hem snoepjes en kegels toebrengen en niemand zou het weten. Seymour was een paar minuten later wakker om te zien dat hij een beetje op zijn schetspad had laten liggen in zijn slaap en dat de pen over zijn bureau was uitgelekt. Mevrouw Myrtle zou daar niet blij mee zijn. Ten tweede, behalve voor een dwergvlek, was het schetsboek blanco. Maar het hangen in de kast aan een maroon fluwelen hanger was een zeemiekvormige tuxedo, compleet met bovenste hoed, een wit boeg stropdas en een zakvierkant. Hij deed het uit bed en probeerde het pak aan - het was een perfecte pasvorm. Ik hoorde wat flauw krabben van de achterkant van de kast, Seymour crept in. Hij tilde een grote omgeslagen wasmand op en knuffelde onder het was Canto! De slechterik had zelfs een pet! Seymour sleepte de mand uit de kast en stapte erin met Canto en zijn schetsboek, denkend om Boat te spelen, maar hij begon een ballon te tekenen. Het was een mooie ballon met gelte tassels, bunting en gargoyles en de zodische schildering eromheen. Natuurlijk begon het langzaam boven zijn hoofd te stijgen toen hij tekende, vulde met hete lucht en duwde naar het plafond en vervolgens naar het grote raam had Mrs Myrtle zich opengegooid omdat "Verse lucht gezonde lucht is!" Hij kon zijn tekening zien vervagen op de pagina toen de ballon door het open venster begon te knijpen. Seymour greep wat extra inktflessen en inktflessen terwijl de mand voorbij zijn nachtkast viel en in staat was het bord koekjes op te snappen voordat de ballon uit het raam ontsnapte met een luide en bevredigende pop, zoals een kurk die uit een flesje met een loopband werd getrokken. Ze waren weg. Canto was een perfecte co-piloot, die dunne inktstromen uit flessen die over de kant van de mand slonken, weggooide toen ze de pennib van Seymour van tijd tot tijd op deskundige wijze wilden opstijgen en vervangen. Toen de zon onderaan en onderaan naar de horizon trok, begon Seymour zijn slaapkamer te tekenen met zijn vier postbed, zijn kofferbak van speelgoed en zijn speciale tapijt met elk dier in de wereld erin geweven. Toen de wasmand in het open raam zeilde, tekende Seymour zijn groene pyjama's, die allemaal met luchtschepen over hen heen. Canto gaf een laatste piepkleine pieper voor hij naar de oversteek draaide en Mrs Myrtle opende de deur met een etentje om Seymour in bed te vinden, en leest rustig zijn grote boek met fabeltjes. Hij kon niet wachten tot morgen. Dit originele kunstwerk en verhaal zijn copyright Ramona Szczerba 2012. Het auteursrecht op dit materiaal is geenszins overdraagbaar met de verkoop van dit artikel. De koper heeft geen recht op reproductierechten - noch afbeelding noch verhaal kan worden gereproduceerd zonder mijn uitdrukkelijke schriftelijke toestemming. Bedankt!