St. Winifred of Wales (P 002) Spandoek

St. Winifred* is een 7-eeuwse Welsh virgin martyr. In de Faith geïnstrueerd door haar oom St. Beuno Gasulsych, sint. Winifred maakte op jonge leeftijd een privé-vow van maagdelijkheid. Maar op een dag toen haar ouders in de kerk waren, werd ze beschuldigd van een ontevreden koffer die haar met paard omver bracht toen ze zijn voorschotten te voet vluchtte. Hij stak haar hoofd dicht bij de trap van de kerk waar haar oom gezegde Mass was. + In art, is St. Winifred geclassificeerd als een cephalofore [van het Grieks: "κεευλλάς kefáli" = head + geactiveerd (foréas) = drager], dat wil zeggen, zij is een heilige die is onthoofd en haar eigen afgesneden hoofd draagt. De St. Denis van Parijs is het archetype van deze groep. Er wordt gezegd dat hij, nadat hij was onthoofd, 6 km van zijn executieplaats in Montmartre (Martyr's Hill) naar de plaats van zijn uiteindelijke kathedraal liep, die zijn hoofd droeg en de hele tijd preek. + Van de meer dan 100 cefaloforen zijn slechts een handvol vrouwen heiligen. Als dat haar niet ongewoon genoeg maakt, doet dit: St. Winifred ging nog eens 15 jaar leven! Haar oom en spirituele adviseur St. Beuno Gasulsych plaatste haar hoofd terug op haar schouders en ze leefde weer! + Op de plaats waar ze haar hoofd verloor, een veer die uit de aarde glijdt. Het werd bekend als St. Winifred's Well. In de loop der eeuwen werd het een beroemde plek van pelgrimage en genezing met een geweldige chapel eromheen. Vandaag de dag staat het bekend als "de Lourdes van Wales". + Cephalophores cadeau een artistieke uitdaging. Er zijn verschillende opties afhankelijk van het medium, het aantal afgebeelde hoofden en of de koppen al dan niet zijn gehalveerd. Een saint mag worden afgebeeld met een halolosse halsstoot zonder kop. Dit is ver en weg het favoriet-hoewel niet alleen-keus van de beeldhouwer. Er bestaat meer verscheidenheid in tweedimensionale kunstvormen. Hier bijvoorbeeld heeft St. Winifred een halo waar haar hoofd vroeger was en het hoofd dat ze draagt, heeft er ook een. Een paar heiligen zijn zelfs "demi"-cefhalophores: Ze dragen alleen de kroonkronen van hun gedeeltelijk afgesneden koppen. Dat is echter een verhaal voor een andere dag! + Zoals hierboven vermeld, leefde St. Winifred nog eens 15 jaar na haar decapitatie en herstel en kreeg ze de wens van haar hart. Tijdens deze tweede levenslease werd ze een non, richtte ze verscheidene kloosters op en diende ze als een abbessen. Hoewel ze later stierf door natuurlijke oorzaken, is ze nog steeds een martelaar. + De kenmerken van St. Winifred omvatten het zwaard waarmee ze werd onthoofd, de bron die zich afsloot waar haar hoofd landde, haar religieuze krab en - uiteraard - haar afgesneden hoofd. + St. Winifred is beschermheer van (Noord-) Wales en wordt ingeroepen tegen ongewenste vooruitgang. + Vrijheid: verplaatst naar 3 november omdat 2 november All Souls Day + Afbeelding Credit (P 002) is: Antiek afbeelding van St. Winifred van een eind 19e-eeuwse woordenlijst in chromoxylografie, oorspronkelijk gepubliceerd door Friedrich Pustet, Regensburg, New York en Cincinnati. Van het privé-collectie van de ontwerper van religieuze ephemera. + *De "i"-s en "e"-s in St. Winifred's naam lijken bijna verwisselbaar. Verschillende spreuken zijn: Winfred, Winefred, Winfride, Wenefrida, enz. In feite, hebben wij variantspreuken gezien die in het zelfde document worden gebruikt! In het Welsh heet ze Gwenffrewi of vaker Guinevere. Hier hebben we de meest gangbare, moderne, Amerikaanse Engelse spelling van de naam van St. Winifred overgenomen. De oorspronkelijke Duitse naamplaat is dienovereenkomstig gewijzigd.