ST JUNIPERO SERRA POSTER

Junípero Serra, geboren op 24 november 1713 in Petra, Majorca, Spanje, zoon van Antonio Nadal Serra en Margarita Rosa Ferrer, die hun leven als boer hebben doorgebracht, werd op dezelfde dag in de kerk van St. Peter geseponeerd en kreeg de naam Miguel José. Serra werd op 14 september 1730 toegelaten tot de novice bij het Convento de Jesús buiten de muren van Palma en maakte zijn beroep op 15 september, het volgende jaar. Hij koos voor de naam Junípero ter nagedachtenis van de broerpartner van St. Francis. Op 13 april 1749, met Francisco Palóu, zeilde Serra voor Amerika. Hij landde op 7 december 1749 in Vera Cruz, Mexico. Hoewel paarden werden geleverd voor de frietjes, koos Serra ervoor om de 250 mijl te lopen tussen Vera Cruz en Mexico City. Op 1 januari 1750 bereikten ze het San Fernando College, de vorige nacht in de Shrine of Our Lady of Guadalupe. Tijdens zijn apostolaat in Sierra Gorda met de Pame Indianen tussen 1750 en 1758 zag Serra niet alleen toe op de bouw van een kerk, die nog steeds in gebruik is, maar ontwikkelde hij zijn missie zowel in religieuze als in economische zin. Als missionaris in Mexico-stad prees Serra missies in Mezquital, Zimapan, Río Vero, Puebla en Oaxaca. In 1767 werd hij benoemd tot president van de ex-jezuïetmissies van Baja California. Op 28 maart 1769 verliet Serra de missie in Loreto met de rug tegen de muur en arriveerde op 1 juli in San Diego. En route, hij richtte zijn eerste missie op in San Fernando de Velicatá op 14 mei. Serra wijdde de volgende 15 jaar van zijn leven aan evangelisch werk in Opper-Californië. Tijdens die periode richtte hij negen missies: San Diego, 16 juli 1769; San Carlos, Monterey-Carmel, 3 juni 1770; San Antonio, 14 juli 1771; San Gabriel, 8 september 1771; San Luis Obispo, 1 september 1772, San Francisco. 9, 1776; San Juan Capistrano, 1 november 1776; Santa Clara, 12 januari 1777; en San Buenaventura, 31 maart 1782. Hij was cadeau bij de stichting van Presidio Santa Barbara op 12 april 1782. Serra stierf op 28 augustus 1784 op de leeftijd van 70 jaar bij de Missie San Carlos en begraven op de bodem van het heiligdom van de kerk die hij had gebouwd. Eind 1784 bereikten de Indische baptismen bij de eerste negen missies het aantal 6.736, terwijl er 4.646 christelijke Indiërs in woonden.Serra was klein van status, 5 meter hoog. Hij had een aangrijpende stem, een slanke huid, donker haar en ogen. Hoewel het erop lijkt dat hij een fundamenteel solide grondwet had, heeft hij in het laatste deel van zijn leven veel geleden. Zijn eerste aandoening was de zwelling en pijnlijke jeuk van zijn voeten en benen van muggenbeten, die tot varicosulcera hebben geleid. Soms kon hij noch staan noch lopen. Na 1758 begon hij aan astma te lijden. Serra was enthousiast, optimistisch, ijverig, dynamisch, zelfs adamantine. In de eerste plaats een man van actie, verkoos hij het actieve apostolaat aan het klaslokaal of aan het schrijven. Hij bleef een model religieus ondanks zijn afleiding en activiteit — een man van gebed en mortisering. Hij had een consumerende liefde voor zijn Amerikaanse bekeerlingen. Hij vocht voor de vrijheid van de kerk tegen de koninklijke schending. Junípero Serra, geboren op 24 november 1713 in Petra, Majorca, Spanje, zoon van Antonio Nadal Serra en Margarita Rosa Ferrer, die hun leven als boer hebben doorgebracht, werd op dezelfde dag in de kerk van St. Peter geseponeerd en kreeg de naam Miguel José. Serra werd op 14 september 1730 toegelaten tot de novice bij het Convento de Jesús buiten de muren van Palma en maakte zijn beroep op 15 september, het volgende jaar. Hij koos voor de naam Junípero ter nagedachtenis van de broerpartner van St. Francis. Op 13 april 1749, met Francisco Palóu, zeilde Serra voor Amerika. Hij landde op 7 december 1749 in Vera Cruz, Mexico. Hoewel paarden werden geleverd voor de frietjes, koos Serra ervoor om de 250 mijl te lopen tussen Vera Cruz en Mexico City. Op 1 januari 1750 bereikten ze het San Fernando College, de vorige nacht in de Shrine of Our Lady of Guadalupe. Tijdens zijn apostolaat in Sierra Gorda met de Pame Indianen tussen 1750 en 1758 zag Serra niet alleen toe op de bouw van een kerk, die nog steeds in gebruik is, maar ontwikkelde hij zijn missie zowel in religieuze als in economische zin. Als missionaris in Mexico-stad prees Serra missies in Mezquital, Zimapan, Río Vero, Puebla en Oaxaca. In 1767 werd hij benoemd tot president van de ex-jezuïetmissies van Baja California. Op 28 maart 1769 verliet Serra de missie in Loreto met de rug tegen de muur en arriveerde op 1 juli in San Diego. En route, hij richtte zijn eerste missie op in San Fernando de Velicatá op 14 mei. Serra wijdde de volgende 15 jaar van zijn leven aan evangelisch werk in Opper-Californië. Tijdens die periode richtte hij negen missies: San Diego, 16 juli 1769; San Carlos, Monterey-Carmel, 3 juni 1770; San Antonio, 14 juli 1771; San Gabriel, 8 september 1771; San Luis Obispo, 1 september 1772, San Francisco. 9, 1776; San Juan Capistrano, 1 november 1776; Santa Clara, 12 januari 1777; en San Buenaventura, 31 maart 1782. Hij was cadeau bij de stichting van Presidio Santa Barbara op 12 april 1782. Serra stierf op 28 augustus 1784 op de leeftijd van 70 jaar bij de Missie San Carlos en begraven op de bodem van het heiligdom van de kerk die hij had gebouwd. Eind 1784 bereikten de Indische baptismen bij de eerste negen missies het aantal 6.736, terwijl er 4.646 christelijke Indiërs in woonden.Serra was klein van status, 5 meter hoog. Hij had een aangrijpende stem, een slanke huid, donker haar en ogen. Hoewel het erop lijkt dat hij een fundamenteel solide grondwet had, heeft hij in het laatste deel van zijn leven veel geleden. Zijn eerste aandoening was de zwelling en pijnlijke jeuk van zijn voeten en benen van muggenbeten, die tot varicosulcera hebben geleid. Soms kon hij noch staan noch lopen. Na 1758 begon hij aan astma te lijden. Serra was enthousiast, optimistisch, ijverig, dynamisch, zelfs adamantine. In de eerste plaats een man van actie, verkoos hij het actieve apostolaat aan het klaslokaal of aan het schrijven. Hij bleef een model religieus ondanks zijn afleiding en activiteit — een man van gebed en mortisering. Hij had een consumerende liefde voor zijn Amerikaanse bekeerlingen. Hij vocht voor de vrijheid van de kerk tegen de koninklijke schending.