Shakespeare Sonnet 60 (LX) op het perkament Tegeltje

Wat zou het leven zijn zonder poëzie in het algemeen - of Shakespeare in het bijzonder? Enige tijd geleden besloot ik producten te maken met Shakespeare sonnets, maar ik voelde dat mijn ontwerp toentertijd een beetje onvervuld was, dus heb ik het een beetje vernieuwd naar iets meer voor mij. Traditioneel maar origineel. De achtergrond is een parktextuur die ik een tijdje terug maakte, en ik vond ook een kalligrafisch lettertype voor het dat het bijna unieke kenmerk heeft van zowel historische zwaartekracht als moderne leesbaarheid. Het is duidelijk dat er veel sonetten door moeten, dus als je dit ontwerp leuk vindt, maar je favoriete werk niet kan vinden op de bard die er al in zit, stuur me dan een e-mail op mail@galleryhakon.com om me het te laten weten en ik kom er meteen aan. Deze is sonnet 60 (LX), dat luidt: Net zoals de golven naar de geknepen kust maken, zoals onze minuten tot hun einde haast maken. Elke veranderende plaats met dat wat voorafgaat, in het vervolg alle forwards verwerpen. Nativiteit, ooit in het middelpunt van het licht, kruipt tot rijpheid, waar, als je kroon bent, gekneusde verduisteringen tegen zijn gloriegevecht, en de tijd die hem nu zijn geschenk deed geloven. De tijd verandert de bloeiende set van de jeugd en maakt de parallellen uit in schoonheidswenkbrauw, voedt de waarheidsgetrouwheid van de natuur, en niets staat voor zijn gedoe om te maaien: En toch zal mijn vers, ondanks zijn wrede hand, soms in de hoop blijven staan dat ze hun waarde zullen prijzen.