Shakespeare Hamlet, al dan niet om te zijn Stropdas

De tragedie van Hamlet, prins van Denemarken, is een tragedie van William Shakespeare. In het koninkrijk Denemarken wordt de wraakactie die prins Hamlet op zijn oom Claudius uitoefent voor het vermoorden van koning Hamlet, de broer van Claudius en de vader van prins Hamlet. Daarna volgt hij de troon en neemt hij als zijn vrouw Gertrude, de weduwe van de oude koning en de moeder van prins Hamlet op. Het spel beschrijft levendig zowel ware als gevreesde waanzin - van overweldigend verdriet tot zaadscheuren - en onderzoekt thema's als verraad, wraak, incest en morele corruptie. Hamlet is Shakespeare's langste spel en een van de krachtigste en invloedrijkste tragedies in de Engelse taal, met een verhaal dat "schijnbaar eindeloos revoeden en aanpassen door anderen" kan opleveren. Het stuk was een van de populairste werken van Shakespeare tijdens zijn leven en staat nog steeds op de lijst van zijn meest gepresteerde werken. Het gooit de prestatielijst van Royal Shakespeare Company sinds 1879. Het heeft schrijvers van Goethe en Dickens tot Joyce en Murdoch geïnspireerd en wordt beschreven als "het meest gefilmde verhaal van de wereld na Assepoester". Shakespeare baseerde Hamlet op de legende van Amleth, geconserveerd door 13de-eeuwse chronicler Saxo Grammaticus in zijn Gesta Danorum, zoals later verteld door 16de-eeuwse geleerde François Belleforest. Misschien heeft hij ook een eerder (hypothetisch) Elizabeth-spel, dat vandaag bekend staat als de Ur-Hamlet, gebruikt of geschreven. Hij creëerde bijna zeker de titelrol voor Richard Burbage, de toonaangevende tragedian van Shakespeare's tijd. In de 400 jaar daarna is de rol van hoogbeviste acteurs en actrices vanaf elke opeenvolgende leeftijd vervuld. Drie verschillende vroege versies van het spel zijn uitgevouwen, het eerste kwartaal (Q1, 1603), het tweede kwartaal (Q2, 1604) en het eerste kwart (F1, 1623). Elke versie omvat lijnen, en zelfs volledige scènes, die van anderen missen. De structuur en de diepte van het spel hebben veel kritisch onderzoek geïnspireerd. Een voorbeeld hiervan is het eeuwenoude debat over Hamlet's aarzeling om zijn oom te doden, dat sommigen zien als een loutere manier om de actie te verlengen, maar dat anderen betogen dat het een dramatisch beeld is van de complexe filosofische en ethische kwesties rond koude bloedmoord, berekende wraak, en tegengestelde verlangens. Recenter hebben psychoanalytische critici Hamlet's bewusteloze verlangens onderzocht en feministische critici hebben de vaak misplaatste personages van Ophelia en Gertrude opnieuw beoordeeld en gerehabiliteerd. De hoofdrolspeler van Hamlet is prins Hamlet van Denemarken, zoon van overleden koning Hamlet en zijn vrouw, koningin Gertrude. Het verhaal begint op een kinderavond in Elsinore, het Deense koninklijke kasteel. Francisco, een van de verklikkers, is bevrijd van zijn horloge door Bernardo, een andere verklikker, en gaat weg terwijl Bernardo blijft. Een derde verklikker, Marcellus, gaat mee met Horatio, Hamlet's beste vriend. De verklikkers vertellen Horatio dat ze een geest hebben gezien die op de dode koning Hamlet lijkt. Na het horen van Horatio van de verschijning van de Ghost, lost Hamlet op om de Ghost zelf te zien. Die nacht verschijnt de Ghost weer. Het leidt Hamlet naar een afgelegen plek, beweert dat het de ware geest van zijn vader is, en onthult dat hij - de oudere Hamlet - vermoord werd door zijn broer Claudius die gif in zijn oor giet. De Ghost eist dat Hamlet hem beledigt. Hamlet geeft toe, zweert zijn metgezellen aan geheimhouding en vertelt hen dat hij van plan is "een anticiperende beslissing te nemen" (waarschijnlijk om verdenking te voorkomen). Hamlet bewijst eerst de betrouwbaarheid van de geest, en noemt hem zowel een "eerlijk spook" als een "truepenny". Later heeft hij echter twijfels over de natuur en de intentie van de geest van de geest van de geest, die hij als reden voor zijn passiviteit aanvoert. Polonius is Claudius's vertrouwde hoofdadviseur; De zoon van Polonius, Laertes, keert terug naar Frankrijk, en de dochter van Polonius, Ophelia, wordt door Hamlet gestraft. Zowel Polonius als Laertes waarschuwen Ophelia dat Hamlet haar zeker niet serieus neemt. Kort daarna is Ophelia gealarmeerd door Hamlet's vreemde gedrag. Ze meldde aan haar vader dat Hamlet haar kamer in rende, naar haar staarde en niets zei. Polonius gaat ervan uit dat de 'liefde' de oorzaak is van Hamlet's 'gekke' gedrag, en hij vertelt Claudius en Gertrude. Perturbed door Hamlet's voortdurende diepe rouw voor zijn vader en zijn steeds grilliger gedrag. Claudius stuurt twee van Hamlet's kennissen - Rosencrantz en Guildenstern - om de oorzaak van Hamlet's veranderde gedrag te achterhalen. Hamlet begroet zijn vrienden van harte, maar laat snel zien dat ze naar hem zijn gestuurd om hem te bespioneren. Samen overhalen Claudius en Polonius Ophelia om met Hamlet te spreken terwijl ze stiekem luisteren. Als Hamlet binnenkomt, biedt ze aan om zijn herinneringen terug te geven, waarop Hamlet haar eerlijkheid betwist en woedend naar haar toe gaat om "je naar een nunnerie te brengen". De gravediggerscène[10] (kunstenaar: Eugène Delacroix 1839) Hamlet blijft onzeker of de Ghost hem de waarheid heeft verteld, maar de komst van een groep acteurs in Elsinore cadeaus hem met een oplossing. Hij zal ze een toneelstuk laten doen, de moord op Gonzago, de moord op zijn vader laten herschrijven en Claudius's schuld of onschuld laten bepalen door zijn reactie daarop te bestuderen. De rechtbank verzamelt zich om naar het spel te kijken; Hamlet geeft een opgerold lopend commentaar. Als de moordscène wordt gepresenteerd, stijgt Claudius abrupt en verlaat hij de kamer, wat Hamlet ziet als bewijs van de schuld van zijn oom. Gertrude roept Hamlet op haar kast om uitleg te vragen. Op weg naar hem gaat Hamlet Claudius in het gebed, maar aarzelt om hem te doden, met de redenering dat de dood in het gebed hem naar de hemel zou sturen. Het is echter duidelijk dat de koning niet echt bidt, en opmerkt dat "woorden" nooit in de hemel zijn gekomen zonder "gedachten". Er ontstaat een discussie tussen Hamlet en Gertrude. Polonius, bespioneert op de scène van achter een serie en overtuigt dat de waanzin van de prins echt echt is, paniekjes als het lijkt alsof Hamlet op het punt staat de koningin te vermoorden en om hulp te schreeuwen. Hamlet, geloof dat het Claudius is die zich verschuilt achter de voorvallen, steekt willig door de doek en doodt Polonius. Als hij beseft dat hij Ophelia's vader heeft vermoord, is hij niet berucht, maar noemt hij Polonius "Gij ellende, huiduitslag, inbrekende dwaas". De Ghost verschijnt, hij drong er bij Hamlet op aan Gertrude voorzichtig te behandelen, maar hij herinnerde hem eraan Claudius te doden. Gertrude kan de Ghost zelf niet zien of horen, maar vindt Hamlet's gesprek met hem als verder bewijs van waanzin. Claudius, die nu bang is voor zijn leven, vindt een legitiem excuus om de prins weg te halen: Hij stuurt Hamlet onder diplomatiek voorwendsel naar Engeland, vergezeld (en nauwlettend gevolgd) van Rosencrantz en Guildenstern. Claudius onthult alleen dat hij Hamlet ter dood stuurt. Voordat Hamlet voor Engeland aan boord gaat, verbergt ze het lichaam van Polonius en onthult ze uiteindelijk de locatie van de koning. Toen Hamlet Elsinore verliet, ontmoet hij het leger van prins Fortinbras op weg naar een strijd in Polen. Toen Hamlet getuige was van zo veel mannen die hun dood zouden vinden op de dapperse wimpel van een impulsieve prins, zegt hij: "O, vanaf deze tijd, / Mijn gedachten zijn bloedig, of zijn niets waard!" In Elsinore, verder verbijsterd door verdriet over de dood van haar vader Polonius, wringt Ophelia het kasteel af, met ongeremd optreden en het zingen van vuile liedjes. Haar broer Laertes keert terug uit Frankrijk, geschokt door de dood van zijn vader en de waanzin van zijn zus. Ze lijkt kort kruiden en bloemen uit te geven. Claudius overtuigt Laertes ervan dat Hamlet als enige verantwoordelijk is; Dan komt het nieuws dat Hamlet nog leeft - een verhaal wordt verspreid dat zijn schip op weg naar Engeland werd aangevallen door piraten en dat hij naar Denemarken is teruggekeerd. Claudius maakt snel een complot om zijn neef te doden, maar laat het een ongeluk lijken, waarbij hij alle schuld van zijn schouders heeft genomen. Hij kent Hamlet's jaloezie van Laertes's prowess met een zwaard en stelt een fencing match voor. Laertes, woedend over de moord op zijn vader, deelt de koning mee dat hij de top van zijn zwaard verder zal vergiftigen, zodat een kras alleen maar een zekere dood zou betekenen. Claudius, ik ben er niet zeker van dat Hamlet zelfs maar een kras kan krijgen, maar wil Hamlet vergiftigde wijn aanbieden als dat mislukt. Gertrude meldt dat Ophelia verdronken is. Hamlet wreedde zijn vader door zijn oom te doden (kunstenaar: Gustave Moreau (datum onbekend) In de kerkhof van Elsinore komen twee "clowns", die gewoonlijk "gravedigers" worden genoemd, in om het graf van Ophelia voor te bereiden. Hoewel de lijkschouwer haar doodsongeval heeft geregeerd zodat ze Christelijk begraven kan worden, betogen ze dat het een hoesje van zelfmoord is. Hamlet arriveert met Horatio en banters met een van hen, die de schedel van een jester die Hamlet ooit kende, Yorick ("Alas, Poor Yorick"), betrekt; Ik kende hem, Horatio.") Ophelia's begrafenis nadert, geleid door haar rouwende broer Laertes. Het is verontrustend dat er geen ceremonie is (vanwege de zelfmoordgedachte) en dat Laertes door emotie is overwonnen, en dat ze Hamlet in het graf gooit als de oorzaak van haar dood. Hamlet onderbreekt, verkondigt zijn eigen liefde en verdriet voor Ophelia. Hij en Laertes worstelen, maar het gevecht wordt opgedeeld door Claudius en Gertrude. Claudius herinnert Laertes aan de geplande afschermingswedstrijd. Later die dag vertelt Hamlet Horatio hoe hij op zijn reis aan de dood ontsnapte. Hij onthult dat Rosencrantz en Guildenstern in plaats daarvan naar hun dood zijn gestuurd. Een rechtbank, Osric, onderbreekt om Hamlet uit te nodigen om te hechten met Laertes. Ondanks de waarschuwingen van Horatio accepteert Hamlet het en begint de wedstrijd. Na verscheidene rondes, toast Gertrude Hamlet-tegen de dringende waarschuwing van Claudius-toevallig drink de wijn hij vergiftigde. Tussen bouten, Laertes vallen en doorbochten Hamlet met zijn vergiftigde lemmet; Hamlet kan in het daaropvolgende gedoe Laertes's eigen vergiftigd zwaard tegen hem gebruiken. Gertrude herfsten en, in haar stervende adem, kondigt aan dat ze vergiftigd is. In zijn stervende momenten is Laertes verzoend met Hamlet en onthult ze Claudius's moorddadige complot. Hamlet steekt Claudius met het vergiftigde zwaard en dwingt hem om uit zijn eigen vergiftigde beker te drinken om zeker te zijn dat hij sterft. Hamlet noemt prins Fortinbras van Noorwegen in zijn laatste tijd de waarschijnlijke erfgenaam van de troon, aangezien het Deense koninkrijk een gekozen positie is, met de nobels van het land als laatste spreekbuis. Horatio probeert zichzelf te doden met dezelfde vergiftigde wijn, maar wordt tegengehouden door Hamlet, omdat hij de enige overlevende zal zijn die een volledig overzicht van het verhaal kan geven. Als Fortinbras naar de groet van koning Claudius aankomt, ontmoet hij de dodelijke scène: Gertrude, Claudius, Laertes en Hamlet zijn allemaal dood. Horatio vraagt om het verhaal te mogen herroepen naar "de nog onbekende wereld" en Fortinbras geeft Hamlet's lichaam de opdracht om het te vereren.