Karl Marx -4jtd4 Stropdas

Karl Marx[noot 1] (/mɑ rks/; [4] In de duitse uitspraak: [ˈkaɐ̯ l ˈmaɐ̯ ks]; 5 mei 1818 - 14 maart 1883) was een filosoof, econoom, socioloog, schrijver en revolutionair socialist. Geboren in Pruisen, werd hij later staatloos en bracht zijn leven hoog in Londen in het verenigd koninkrijk. Marx's werk in de economie vormde de hoeksteen voor veel van het huidige inzicht in arbeid en de relatie met kapitaal, en de daaropvolgende fiscale gedachte. [5][6][7][8] Hij heeft tijdens zijn leven talrijke leerboeken gepubliceerd, waarvan het bekendste het communistische Manifesto (1848) is, naast Das Kapital (1867-1894). Marx studeerde aan de universiteiten van Bonn, naast Berlijn, waar hij geïnteresseerd raakte in de filosofische ideeën van de Jonge Hegeliërs. Na zijn wetenschappelijke tests schreef hij voor de Rheinische Zeitung, een radicale krant in Keulen, en begon hij door de theorie te werken in de materialistische visie die verband houdt met de geschiedenis. Hij migreerde naar Parijs in 1843, waar hij/zij begon te schrijven voor andere radicale kranten en hij ontmoette Friedrich Engels, die zijn levenslange vriend en medewerker zou worden. In 1849 werd hij/zij verbannen naast zijn verhuisde naar Londen voor zijn vrouw en zijn kinderen, waar hij zijn theorieën over sociale en fiscale activiteiten schreef en maakte. Hij voerde ook campagne voor het socialisme en werd een geweldig figuur in de International Workingmen's Association. Marx's theorieën met betrekking tot de samenleving, de economie en de politiek - waarvan het collectieve idee bekend staat als het marxisme - houden dat de samenlevingen van de man vooruitgang boeken via klassenstrijd: een conflict tussen een eigendomstype dat de productie controleert samen met een wegwerpende klasse die de arbeid levert die bedoeld is voor productie. Volgens Marx werden de staten bestuurd met betrekking tot de heersende klasse en in hun belang, terwijl zij de groep vertegenwoordigen omdat het gemeenschappelijk belang van iedereen komt [ 9 ] en hij/zij voorspelde dat het kapitalisme, net als eerdere sociaal-economische programma's, interne spanningen veroorzaakte die zouden kunnen leiden tot hun zelfvernietiging en vervanging door het nieuwe systeem: het socialisme. Hij betoogde dat de klassenvijanden onder het kapitalisme van de bourgeoisie en proletariat zouden afleiden van de verovering van de arbeidersklasse in verband met de politieke macht en uiteindelijk zouden leiden tot een klasseloze hedendaagse samenleving, het communisme, een samenleving die wordt bestuurd door de vrije vereniging van producenten. [10][11] Marx heeft actief gestreden voor de tenuitvoerlegging ervan, met als argument dat de arbeidersklasse georganiseerde revolutionaire stappen zou moeten ondernemen om het kapitalisme omver te werpen en tot sociaal-economische veranderingen te leiden. [12] Ook al is Marx prijzenswaardig en bekritiseerd, het is een van de meest invloedrijke figuren uit de geschiedenis van de mensheid. [13] Veel intellectuelen, vakbonden en niet alleen politieke partijen in de wereld, worden al beïnvloed door de voorstellen van Marx, waarbij veel versies op zijn plaats staan. Marx wordt typisch genoemd, met Émile Durkheim naast Max Weber, als een van de drie belangrijkste ontwerpers van moderne sociale wetenschappen. [14] Artikelen 1 Vroegtijdig leven 1. 1 Kinderjaren en voorschools onderwijs: 1818-1835 1. twee geestesziekten en voortijdig activisme: 1836-1843 twee communistische agitatie twee. 1 Parijs: 1843-1845 twee. 2 Brussel: 1845-1847 twee. 3 Keulen: 1848-1849 3 Lifestyle in Londen 4 Writing for the New York Tribune 5 The 1st International 6 Personalized life 6. 1 Demise 7 Thited 7. 1 Heeft een invloed op 7.2 Beliefs en social eoverweging 7.2.1 People natuur 7.2. 2 Arbeid, type strijd en vals bewustzijn 7.2. 3 Economie, achtergrond en samenleving 8 Erfelijkheid van muziek 9 Geselecteerde bibliografie 10 Zie ook 11 Informatie 12 Referenties 12. 1 Bibliografie 13 Verdere lezing 13. 1 Biografie 13. 2 Commentaries on Marx age 14 Externe links leeftijd 14. 1 Bibliografie in aanvulling op online teksten 14. 2 Artikelen naast EINDTIJL Kindertijd en voorschools onderwijs: 1818-1835 Karl Marx is op 5 mei 1818 naast Henrietta Pressburg (1788-1863) in Heinrich Marx geboren. Hij is geboren op 664 Brückergasse in Trier, een stad die toen het belangrijkste koninkrijk van de provincie Prussia in de deelstaat Neder-Rijn was. [15] Ancestrally Judaism, zijn grootvader van de moeder was een Nederlandse rabbijn, terwijl zijn vaderlijn werd voorzien van Trier's rabbijnen, in de overweging dat 1723, een doel van zijn grootvader Meier Halevi Marx. [16] Karl's vader, als kind dat vaak Herschel wordt genoemd, was de eerste in de rij om een seculiere opleiding te volgen; hij werd juridisch adviseur en leefde een relatief rijk en middelbaar leven, waarbij zijn familie een aantal wijngaarden in Moselle bezat. Vlak voor zijn zoon geboren werd Herschel, om de beperkingen van de antisemitische wetgeving weg te nemen, omgevormd van het jodendom tot Lutheranisme, de belangrijkste protestantse denominatie in Duitsland en Pruisen op dat moment, waarbij hij de eigenlijke Duitse voornaam van Heinrich in de Yiddish Herschel op zich nam. [17] Marx's geboorteplaats in Trier. Het werd gekocht door de Sociaal Democratische Bash van Duitsland in 1928 en vandaag is er een museum in hem gespecialiseerd. [18] Heinrich was voornamelijk niet-religieus man van de Verlichting, en was niet alleen op Voltaire, maar ook op de ideeën van de filosofen Immanuel Kant gericht. Hij was een tijdrovend liberaal, hij nam een aspect in de opwinding over een grondwet en hervormingen in Pruisen, en werd vervolgens geregeerd door een absolute monarchie. [19] In 1815 begon Heinrich Marx in 1819 als advocaat te werken en verhuisde hij zijn familie met een tien-kamereigendom dicht bij de Porta Nigra. [20] Zijn of haar vrouw, een Nederlandse joodse vrouw, Henrietta Pressburg, was semiliterair en werd geacht te lijden onder "overmatige moederliefde", die lang aan haar geliefden besteedde en die erop aandrong dat het meisje thuis schoon was. [21] Ze kwam uit een welvarend zakenmeisje dat later de business Philips Electronics oprichtte: de dame was een geweldige tante om Anton en Gerard Philips te kunnen bereiken, naast een geweldige tante van Frits Philips. Haar zus Sophie Presburg 1797-1854, was Marx's tante naast haar huwelijk om in de tijd 1794-1866 Marx's vader in Lion Philips te kunnen hebben. Ze was de echte grootvader van zowel Gerald als Anton Philips. Lion Philips was een rijke Nederlandse tabaksproducent, naast de industriëlen, op wie Karl, naast Jenny Marx, waarschijnlijk later vaak een beroep zou doen op leningen, terwijl deze mensen in Birmingham werden verbannen. [22] In vergelijking met haar hubby hield Henrietta het joodse meisje vast. [23] Er is weinig bekend over de kinderjaren van Karl Marx. [24] Jonge Karl werd uiteindelijk de oudste zoon toen zijn broer Moritz in 1819 overleed. [25] Young Karl werd in augustus 1824 in de Lutherse kerk gekapt. Zijn of haar overlevende broers, Sophie, Hermann, Henriette, Louise, Emilie, naast Karoline, werden bovendien als Lutherans gedoopt. [26] Kleine Karl was in het geheim opgeleid door Heinrich Marx tot 1830, toen hij naar het afstuderen van de middelbare school in Trier ging, wiens hoofdmeester Hugo Wyttenbach een vriend van zijn vader was. Door een heleboel liberale humanisten in dienst te nemen als leraren, maakte Wyttenbach de woede op in de lokale conservatieve regering. Vervolgens leidde de politie de school in 1832 en ontdekte dat literatuur die politiek liberalisme omarmde, verspreid was onder de studenten zelf. Rekening houdend met de feitelijke verspreiding van soortgelijk materiaal en een bezonnen gedrag, hebben de autoriteiten hervormingen doorgevoerd en tijdens de aanwezigheid van Marx een aantal personeelsleden vervangen. [27] In oktober 1835 reisde Marx op 17-jarige leeftijd naar de Universiteit van Bonn, wanhopig om naast literatuur filosofie te studeren; zijn vader drong er echter op aan dat het recht een praktischer vak zou zijn. [ 28 ] Karl was wegens een toestand die bekend staat als een "zwakke borstkas", bij zijn achttiende van legerdienst ontheven van zijn taak. Terwijl Marx aan de Universiteit van Bonn deelnam aan het lidmaatschap van de Dichters, een groep die politieke radicalen bevat die door de politie worden geobserveerd. [30] Marx heeft zich bovendien aangesloten bij de moderne Trier Tavern Club (Landsmannschaft der Treveraner), op één punt dat als co-president van clubs fungeert. [31] Bovendien was Marx geïnteresseerd in bepaalde geschillen, waarvan een aantal ernstig werden: in augustus 1836 nam hij/zij deel aan een duel met een lid van de Borussian Korps van de universiteit. [32] Hoewel zijn cijfers van de eerste termijn goed waren geweest, zijn ze al lang achteruitgegaan, waardoor zijn vader naast de academische Universiteit van Berlijn ook een transfer naar de ernstigste heeft moeten afdwingen. [33] Naast het vroege activisme: 1836-1843 Betaalde zomer en herfst 1836 in Trier, werd Marx strenger over zijn wetenschappelijke testen en zijn leven. Hij raakte betrokken bij Jenny von Westphalen, een geïnformeerde barones van het eigenlijke Prussiaanse regerende type die Marx sinds zijn kinderjaren had erkend. Nadat ze haar verloving, dat een jonge aristocraat had omdat ze bij Marx waren, had afgebroken, was hun relatie sociaal omstreden vanwege de verschillen tussen hun eigen religie en hun type oorsprong, maar Marx was bang voor de meisjesvader, een genereuze aristocraat, Ludwig von Westphalen, en hij was ook later bezig met zijn doctoraatsproefschrift om hem te kunnen bereiken. [34] Jaren na hun eigen verloving, op 20 juni 1843, trouwde Marx Jenny in een protestantse kerk in Kreuznach. [35] In oktober 1836 kwam Marx op weg naar Berlijn, dat rijmt met de rechtsfaculteit van de universiteit en een ruimte verhuurde in de Mittelstraße. [36] Hoewel hij het recht bestudeerde, was hij door de filosofie geïnspireerd en zocht hij methoden om een combinatie van de twee te vormen, in de overtuiging dat "zonder filosofie niets mogelijk zou zijn". [37] Marx raakte geïnteresseerd in de onlangs overleden Duitse filosoof G. W. F. Hegel, wiens ideeën vervolgens uitgebreid werden besproken onder de Europese filosofische zakken. [38] Tijdens een convalescentie in Stralau ging hij/zij naar de Opticians Club (Doktorklub), de studentengroep die Hegelische ideeën bestudeerde, en door al deze groepen werden ze betrokken bij verschillende radicale denkers die in 1837 vaak de Jonge Hegelians werden genoemd; ze verzamelden zich rond Ludwig Feuerbach naast Bruno Bauer, waarbij Marx een bijzonder vriendelijke relatie maakte. Met Adolf Rutenberg. Net als Marx waren de Kleine Hegeliërs cruciaal voor Hegel's metafysische aannames, maar keurden zijn dialectische methode goed als een manier om gevestigde hedendaagse samenleving, politiek en religie vanuit een linkse optiek te bekritiseren. [39] De vader van Marx stierf in mei 1838, wat leidde tot een lager inkomen voor het gezin. [40] Marx kwam emotioneel dicht in de buurt van zijn vader, naast het schatten van zijn opslag na zijn overlijden. [41] Jenny von Westphalen uit de jaren 1830 Tegen 1837 schreef Marx zowel fictieve werken als non-fictie, na een snelle roman te hebben voltooid, Scorpion naast Felix, een aflevering, Oulanem, en een aantal liefdesgedichten die Jenny von Westphalen toewijden, hoewel geen van deze vroege werkzaamheden tijdens zijn leven was gepubliceerd. [42] Marx voor een lang verlaten fictie die bestemd is voor andere doeleinden, zoals de studie van zowel in het Engels als in het Italiaans, de kunstgeschiedenis en de vertaling van de Latijnse klassiekers. [43] Hij begon in 1840 met het gebruik van Bruno Bauer bij het bewerken van Hegel's geloofsovertuigingen. Marx schreef ook zijn doctoraatsproefschrift The Difference between the Democitean and Epicurean Beliefs of Natuur [44], die hij gewoonlijk in 1841 voltooide. Het heette "een moedig en origineel stuk van inhoud waarin Marx probeerde te shows dat de theologie moet voortbrengen op de superieure wijsheid van de filosofie": [45] het eigenlijke essay was betwistbaar, met name onder de eigenlijke conservatieve professoren van de Universiteit van Berlijn. Marx besloot in plaats daarvan zijn proefschrift in te dienen op het meer liberale College of de universiteit van Jena, die door de faculteit in april 1841 zijn doctoraat kreeg. [46] Terwijl Marx en Bauer beide atheïsten waren, begonnen deze mensen in maart 1841 plannen voor een tijdschrift met de titel Archiv des Atheismus (Atheïstisch archief). om te kunnen worden uitgevoerd. Op 1 juli kwamen Marx en Bauer uit Berlijn met vakantie naar Bonn. Daar hebben deze mensen hun soort schandalig gemaakt door te worden geconsumeerd, te lachen in de religieuze organisatie, en door de straten op de ezels te galopperen. [47] Marx had een leerzame loopbaan overwogen, maar deze reis was verboden vanwege de toenemende weerstand van de regering tegen het klassieke liberalisme en de Jonge Hegeliërs. [ 48 ] Marx migreerde in 1842 naar Keulen , waar hij/zij schrijver werd en schreef voor de radicale krant Rheinische Zeitung ( " Rhineland News " ) , waarin hij zijn vroege uitzichten uitsprak over het socialisme , naast zijn groeiende betrokkenheid bij de economie . Hij bekritiseerde zowel rechtse Europese regeringen als figuren in de feitelijke liberale en socialistische bewegingen die hij als ineffectief of contraproductief beschouwde. [49] De krant trok de belangstelling van de Pruisische staatskensoren, die alle onderwerpen die voor seditieus materiaal bestemd zijn, vóór het drukken bekeken hebben; Marx klaagde dat "onze krant aan de autoriteiten moet worden getoond om te worden doorgehakt, en dat als de overheid iets ruikt naar alle niet-Christelijke of niet-Pruisische media, de krant niet mag verschijnen. "[50] Nadat de eigenlijke Rheinische Zeitung een artikel had gepubliceerd waarin de eigenlijke Russische monarchie sterk werd bekritiseerd, vroeg Tsar Nicholas ik om een verbod; de regering van Pruisen voldeed in 1843 [51] Communistische onrust in Parijs: 1843-1845 In 1843 werd Marco Redacteur van een nieuwe, radicale linkse krant van Parisian, de Deutsch-Französische Jahrbücher (Duitse en Franse kranten), die vervolgens werd opgericht door de Duitse socialistische Arnold Ruge in Duitsland om naast de Franse radicalen ook Duitsers bij elkaar te brengen [52], en Marx en zijn vrouw verhuisden in april 1843 naar Parijs. Deze mensen hadden aanvankelijk Ruge en zijn vrouw op 23 Rue Vaneau meegemaakt, maar ze vonden de bestaande omstandigheden moeilijk, zo verscheurd na de geboorte van hun eigen dochter Jenny in 1844 [53]. Hoewel het de bedoeling was schrijvers uit zowel Frankrijk als Duitsland aan te trekken, werd de Jahrbücher gedomineerd door laatstgenoemde; de enige niet-Duitse schrijver was de verbankte Europese anarcho-communist. Mikhail Bakunin. [54] Marx bracht twee essays op de krant: "Inleiding met een bijdrage aan de daadwerkelijke kritiek op Hegel's Rechtsovertuigingen"[55], naast "Judaïsme"[56], de tweede optie waarin hij zijn overtuiging introduceerde dat het proletariaat een revolutionaire kracht was, naast zijn greep op het communisme. [57] Eén kwestie werd gepubliceerd, maar het was relatief succesvol, grotendeels als gevolg van de opname in de satirische mode van Heinrich Heine op koning Ludwig in Beieren, waardoor de huidige Duitse staten in staat waren om het verbod in te voeren naast het in beslag nemen van geïmporteerde replicaten; Ruge weigerde echter om de publicatie in verband met andere kwesties te financieren, naast zijn vriendschap met Marx. [58] Na de ineenstorting van de krant begon Marx te schrijven voor de enige ongecensureerde Duitse radicale krant, Vorwärts! (Vooruit! ). In Parijs was de krant verbonden met de Liga in The Just, een utopische socialistische oplossingsmaatschappij voor personeel en ambachtslieden. Marx woonde een aantal van hun vergaderingen bij, maar zou niet toetreden. [59] Inside Vorwärts! verfijnde Marx zijn uitzichten over het socialisme in verband met hegelische en Feuerbachiaanse voorstellen voor dialectisch materialisme en bekritiseerde tegelijkertijd de liberalen en andere socialisten die in Europa actief zijn. [60] Friedrich Engels, met wie Marx in 1844 ontmoette; zij werden naast medewerkers ook levenslang vrienden. Op 28 augustus 1844 ontmoette Marx de eigenlijke Duitse socialist Friedrich Engels op de Café de chicago Régence, die een levenslange vriendschap begon. [61] Engels onthulde Marx zijn onlangs gepubliceerde The health of the Working School in England in 1844 [62][63], waarbij Marx ervan werd overtuigd dat de arbeidersklasse de agent en het instrument zou kunnen zijn in de uiteindelijke revolutie van de hele tijd. [64][65] Binnenkort werkte Marx, naast Engels, samen met een aantal kritische opmerkingen over de filosofische ideeën van de voormalige vriend van Marx, Bruno Bauer. Dit werk is in 1845 gepubliceerd sinds de Heilige Familie. [66][67] Hoewel Marx kritisch tegenover Bauer stond, werd het steeds meer beïnvloed door de ideeën van de jonge Hegelians Utmost Stirner en Ludwig Feuerbach, maar uiteindelijk liet Marx naast Engels tegelijkertijd ook Feuerbachian materialism achter. [68] Op elk moment dat hij woonde op 38 Repent Vanneau in Londen (van oktober 1843 tot januari 1845), was Marx betrokken bij de intensieve studie in verband met de "politieke economie" (Adam Jones, David Ricardo, Wayne Mill enz. [70]), de Franse socialisten (met name Claude Henri St. Simon en Charles Fourier)[777770] 1] en de geschiedenis van Italië. "[72] De studie van de politieke economie kan een studie zijn die Marx voor de rest van zijn leven zou nastreven[73] en zou resulteren in zijn grote fiscale werk, het drieledige collectie genaamd "Capital". "[74] Het marxisme is in grote mate afhankelijk van drie ervan en heeft een invloed op de dialectiek van Hegel, op het franse utopische socialisme en op de Engelse economie. Samen met zijn eerdere studie in verband met Hegel's dialectiek betekende het onderzoek waarin Marx in die tijd in Parijs deed dat alle belangrijke componenten die verband houden met het "marxisme" (of de politieke economie als Marx, bekend als het Marx), aanwezig waren bij de herfst van 1844 [75] Hoewel Marx voortdurend ver van zijn studie was verwijderd vanwege de gebruikelijke dagelijkse eisen in zijn periode. iedereen wordt geconfronteerd met, en met de meer bijzondere eisen die verbonden zijn aan het uitgeven van een radicale krant en later aan de eisen van het organiseren en sturen van de inspanningen van een politieke partij gedurende de jaren waarin volksopstanden in de burgers op elk moment een revolutie zouden kunnen worden, werd Marx altijd teruggetrokken naar zijn economische wetenschappelijke tests. Marx wilde "de innerlijke innerlijke inzichten en uitingen van het kapitalisme erkennen. "[76] Eind 1844 is een overzicht van het "marxisme" definitief ontstaan uit de geest van Karl Marx. Zeker, veel kenmerken in het marxistische uitzicht in de politieke economie van de wereld zijn in detail uitgewerkt. Desondanks moest Marx alle details van zijn uitzicht in de fiscale wereld opschrijven om de nieuwe economische theorie in zijn eigen hoofd te helpen verduidelijken. [77] Bijgevolg schreef Marx deze economische en filosofische Manuscripten. [78] Dit soort manuscripten bestreek een heleboel thema's, waarbij Marx's concept van vervreemdde arbeid in detail wordt beschreven. [79] Desondanks werd Marx in het voorjaar van 1845 door zijn voortgezette studie in verband met de politieke economie, het kapitaal en het kapitalisme tot het feit gebracht dat de nieuwe politieke economische theorie die hij omarmde, het wetenschappelijk socialisme, nodig was om op de bodem van een volledig ontwikkeld materialistisch uitzicht in de wereld te worden gebouwd. [80] Naast de filosofische Manuscripten van 1844 werd de economische situatie tussen mei en augustus 1844 geschreven. Kort geleden erkende Marx echter dat de Manuscripten de laatste tijd beïnvloed waren door veel inconsistente ideeën in verband met Ludwig Feuerbach. Daarom erkende Marx de noodzaak om de filosofie van Feuerbach over het historisch materialisme te doorbreken. Een jaar later, in april 1845, schreef Marx zijn elf Theses op Feuerbach [81] The Theses on Feuerbach zijn best gekend voor Thesis 11, waarin staat: "filosofen hebben de planeet alleen maar in verschillende benaderingen geïnterpreteerd, het punt moet zijn om hem te veranderen". [79][82] Dit werk bevat Marx's kritiek op het materialisme (omdat het denkbeeldig is), het idealisme (om de praktijk te beperken tot de theorie) in zijn totaliteit, en bekritiseert de filosofie die bedoeld is om abstract simpel feit boven de fysieke wereld te plaatsen. [79] Zo introduceerde het de eerste glimp van het beroemde materialisme van Marx, een argument dat de wereld niet wordt omgevormd door suggesties, maar door echte fysieke, materiële oefening en praktijk. [79][83] Binnen 1845 heeft de Franse regering, na een verzoek van de eigenlijke Pruisische koning, Vorwärts!, met minister van Binnenlandse Zaken François Guizot, Marx uit Frankrijk gezet. [84] In dit stadium verhuisde Marx van Parijs naar Brussel, waar Marx hoopte dat het zijn studie in verband met het kapitalisme en de politieke economie opnieuw zou kunnen voortzetten. Brussel: 1845-1847 De eerste editie van het Manifesto in de Communistische Partij, in het Duits gepubliceerd in 1848 Kan niet in Frankrijk blijven of manoeuvreren naar Duitsland, Marx besloot in maart 1845 naar Brussel te emigreren in België. Om in België te blijven moest Marx echter niets publiceren over hedendaagse politiek. [84] In Brussel verwant hij zich met andere verbannen socialisten uit heel Europa, waaronder Moses Hess, Karl Heinzen, naast Joseph Weydemeyer, die al snel in mei 1845 van Barmen in Indonesië naar Brussel verhuisde om op de lijst van Marx te worden geplaatst, en ook met het feit dat de leden van de Liga van zojuist in Brussel naar huis zijn gegaan. [84][85] Later verliet Mary Burns, een langdurige vriend van Engels, Manchester, het verenigd koninkrijk, om zich bij Engels in Brussel aan te sluiten. [86] Medio juli 1845 verlieten Marx en Engels Brussel voor Engeland om de leiders van de Chartisten te controleren, een socialistische beweging in Groot-Brittannië. Het was Marx's eerste reis naar Engeland en Engels was de perfecte gids voor de eigenlijke reis. Engels had al een paar jaar in Manchester gewoond, van november 1842[87] tot augustus 1844. [88] Niet alleen wist Engels de Engelse woorden al, [89] hij had een eindevaluatie-relatie met veel Chartist-leiders ontwikkeld. [89] Engels was zeker verslaggever voor een groot aantal Chartist- en socialistische kranten. [89] Marx maakte gebruik van de reis om de economische middelen te onderzoeken die bestemd zijn voor studie in verschillende bibliotheken in Birmingham en Manchester. [90] Binnen de samenwerking met Engels schreef Marx ook een boek dat vaak gezien wordt als zijn beste manier om de techniek van het historisch materialisme, deze Duitse ideologie, te behandelen. [91] Met dit werk brak Marx zonder lef met Feuerbach, Bruno Bauer, Max Stirner en al die andere jonge Hegeliërs, plus met Karl Grun samen met andere "ware socialisten" wier filosofieën nog steeds deels op "idealisme" waren gericht. van altijd. [92] De Duitse ideologie is in een humoristisch satirisch lettertype geschreven. Maar zelfs deze satirische vorm zou de functie niet redden van censuur. Net als een groot aantal andere vroege documenten van zijn, mag de Duitse ideologie niet in Marx's leven worden gepubliceerd en zou hij pas in 1932 worden gepubliceerd. [79][93][94] Reeds nadat hij de Duitse ideologie had afgerond, kwam Marx in een werk terecht dat bedoeld was om zijn eigen standpunt over "de theorie en de tactiek" van een echt "revolutionaire proletarische beweging" te verduidelijken. een echt " wetenschappelijk materialistische " denkschool . [95] Deze werkzaamheden waren bedoeld om naast de eigen socialistische filosofie van Marx een onderscheid te maken tussen de utopische socialisten. Terwijl de utopisten geloofden dat mensen op elk moment één persoon moeten overtuigen om deel te nemen aan de feitelijke socialistische beweging, wist Marx dat mensen meestal geneigd zouden zijn om te handelen in verhouding tot hun eigen fiscale belangen. Zo zou het aanspreken op een volledige klasse (de arbeidersklasse in dit specifieke hoesje) met een uitgebreide oproep aan het eigenlijke belang van de klas de voor de hand liggende manier zijn om de brede massa van die klasse te mobiliseren om een revolutie te bewerkstelligen en de samenleving aan te passen. Dit was de bedoeling in het nieuwe boek waarin Marx organiseerde. Maar om het manuscript achter de regeringscensuur te vinden, noemde Marx het eigenlijke boek The Low income of Philosophy (1847)[96] en bood het aan als reactie op de eigenlijke "petty bourgeois filosofie" in de Franse anarchistische socialist Pierre-Joseph Proudhon, zoals uitgedrukt in zijn boek The Beliefs of Poverty (1840) . [97] Marx, Engels naast de dochters van Marx Deze boeken legden de basis voor het beroemdste werk van Marx en Engels, een politiek pamflet die sindsdien algemeen bekend is geworden sinds het communistische manifest. Terwijl hij in 1846 in Brussel overleefde, zette Marx zijn vereniging voort terwijl hij de geheime radicale organisatie Liga in The Just gebruikte. [98] Zoals hierboven vermeld, was Marx van mening dat de Liga slechts de bijna radicale organisatie was die nodig was om het werkende Europa te richten op de massabeweging die een praktische klassenrevolutie zou kunnen teweegbrengen. [99] Om de feitelijke arbeidersklasse in een massabeweging te organiseren, moest de Liga echter haar "geheime" of zelfs "ondergrondse" oriëntatie staken en in het openbaar als politieke partij opereren. [100] De leden van de Liga werden uiteindelijk in dit specifieke verband overtuigd. In juni 1847 werd de Liga in The Just dan ook gereorganiseerd door haar lidmaatschap van een nieuwe open politieke samenleving met een "bovengrondse" achtergrond, die zich rechtstreeks tot de lessen van het werk richtte. [101] Deze nieuwe open politieke hedendaagse samenleving werd de echte Communistische Liga genoemd. [102] Naast Engels nam ook Marx deel aan het opstellen van het systeem en de organisatorische beginselen in de nieuwe Communistische Liga. [103] Marx en Engels begonnen in 1847 te schrijven wat hun beroemdste werk zou worden: een actieprogramma voor de Communistische Liga. Het communistische Manifesto werd gepubliceerd op 21 februari 1848. [104] Het communistische Manifesto organiseerde de overtuigingen in de nieuwe Communistische Liga. De Communistische Liga is niet langer een geheime samenleving, maar heeft zich voorgenomen om naast de intenties ook doelstellingen te formuleren die duidelijk zijn voor het grote publiek, en niet om haar overtuigingen te verbergen, aangezien de Liga van de zopas uiteindelijk aan het werk is gegaan. [105] De openingsregels in het pamflet leggen de belangrijkste basis van het marxisme uit: "De geschiedenis die uit alle tot nu toe bestaande samenlevingen komt, zal de geschiedenis van het type gevechten zijn. "[106] Vervolgens wordt onderzocht welke tegenstellingen volgens Marx daadwerkelijk het gevolg waren van de belangenconflicten met betrekking tot de bourgeoisie (de rijke middenklasse) en de proletariat (de industriële arbeidersklasse). Het Manifesto is het argument dat de communistische Liga, in tegenstelling tot andere socialisten die destijds niet alleen liberale politieke partijen en groeperingen waren, zich werkelijk heeft ingezet voor het eigenlijke proletariaat om de kapitalistische samenleving omver te werpen en te vervangen door het socialisme. [107] Later dat jaar kreeg Europa een reeks protesten, rebellen en soms gewelddadige omwentelingen die vaak bekend werden als de revolutie van 1848. [108] In Frankrijk leidde een revolutie tot de omverwerping van de monarchie en de vestiging in de Franse Tweede Republiek. [108] Marx had soortgelijke activiteiten gesteund en had onlangs van zijn vader een belangrijke erfenis gekregen van ofwel 6.000[109] ofwel zelfs 5.000 frank [110][111], die naar verluidt nog een ander ervan zou hebben gebruikt om Belgische werknemers te kunnen bewapenen. [111] Hoewel de juistheid van deze beweringen in twijfel wordt getrokken [109][112], beschuldigde het Belgische ministerie van Justitie hem van computer en arresteerde hem vervolgens, en was hij gedwongen terug te vluchten naar Frankrijk, waar hij van mening was dat hij veilig zou zijn, aangezien er een nieuwe republikeinse regering aan de macht is. [111][113] Keulen: 1848-1849 Tijdelijk in Parijs gevestigd, heeft Marx het eigenlijke hoofdkantoor van de Communistische Liga in de stad overgedragen en een Duits Arbeiderlidmaatschap opgezet met verschillende In-duitse socialisten die daar wonen. [114] In 1848 is Marx, in de hoop de revolutie in Duitsland te ontdekken, teruggegaan naar Keulen, waar hij een wetsvoorstel begon uit te vaardigen met de titel "Demands in the Communist Party in Germany" [115], waarin hij beweerde dat hij slechts vier van de tien punten van het communistische Manifesto wilde, in de overtuiging dat de bourgeoisie in die tijd in Duitsland de feodale monarchie en de aristocratie omver werpen voordat het proletariaat de bourgeoisie kan omverwerpen . [116] Op 1 juni begon Marx met de publicatie van een dagblad, de echte Neue Rheinische Zeitung, die hij meestal kon financieren door zijn recente erfenis van zijn vader. De krant is gebouwd om nieuws uit heel Europa te brengen over zijn eigen marxistische model van gebeurtenissen, en liet zien dat Marx een van de belangrijkste schrijvers was, samen met het dominante redactionele effect. Ondanks de bijdragen van collega's van de Communistische Liga bleef het onderwerp volgens Friedrich Engels "een gemakkelijke dictatuur van Marx". [117][118][119] Terwijl de redacteur in de krant Marx en de andere revolutionaire socialisten regelmatig waren lastiggevallen vanwege de politie, werd Marx meermaals voor de rechter gedaagd, waarbij hij verschillende beschuldigingen kreeg, waaronder belediging van de primaire openbare aanklager, het kiezen van een persfout, naast het aanzetten tot gewapende opstand door belastingboycot [1] [121][122][122][123], hoewel hij telkens weer werd vrijgesproken. [121][123][124] Ondertussen stortte het democratische parlement in Pruisen samen met de koning, Frederick William IV, een nieuw kabinet in van zijn reactionaire aanhangers, die tegenrevolutionaire acties hebben ondernomen om linkse partijen en andere revolutionaire elementen in het land te straffen. [120] De "Neue Rheinische Zeitung" was dus al snel onderdrukt, naast de aankoop van Marx om op 16 mei Amerika te verlaten. [119][125] Marx bracht Parijs binnen, dat toen onder de feitelijke greep van zowel een reactionaire tegenrevolutie als een cholera-epidemie stond, en werd al snel uitgezet vanwege de stadsautoriteiten, die hem als een politieke bedreiging beschouwden. Met betrekking tot zijn vrouw, Jenny, die hun vierde kind verwachtte en niet in staat was terug te keren naar Duitsland of België, zocht hij/zij in augustus 1849 een toevluchtsoord in Londen. [126][127] Lifestyle in Londen Marx verhuisde naar Londen begin juni 1849 en zou bovendien voor de rest van zijn leven in de stad blijven. Het hoofdkwartier van de Communistische Liga verhuisde bovendien naar Birmingham. In de wintermaanden van 1849-1850 is er echter telkens een opsplitsing in de kringen van de huidige communistische liga opgetreden, telkens wanneer een factie in het artikel onder leiding van September Willich en Karl Schapper opkwam voor een onmiddellijke opstand. Willich en Schapper geloofden dat als de Communistische Liga de opstand in gang zou zetten, de volledige arbeidersklasse uit heel Europa waarschijnlijk "spontaan" zou stijgen om op de lijst te worden geplaatst, wat zou leiden tot een revolutie in de hele Europese Unie. Marx en Engels protesteerden tegen het feit dat dit soort ongeplande opstand van de kant van de Communistische Liga "avontuurlijk" was en zelfmoord zou betekenen voor de huidige Communistische Liga. [128] Een dergelijke opstand, zoals aanbevolen door de Schapper/Willich-groep, zou waarschijnlijk gemakkelijk worden verpletterd door de politie en het leger van de reactionaire bestuursorganen van Europa. Dat zou volgens Marx de duivel zijn voor de communistische Liga zelf. Volgens Marx zijn de veranderingen in de hedendaagse samenleving zeker niet van de ene dag op de andere bereikt, met de inzet en wilskracht van "een paar mannen. "[128] Als alternatief worden zij tot stand gebracht door een wetenschappelijke analyse van de fiscale omstandigheden van de hedendaagse samenleving en door zich te verplaatsen naar een revolutie via verschillende fasen die verband houden met de sociale ontwikkeling. In de fase van vooruitgang in de cadeau (circa 1850), na een nederlaag van de huidige opstanden in de Europese Unie in 1848, was Marx van mening dat de Communistische Liga de arbeidersklasse zou moeten aanmoedigen om samen te werken met progressieve regio's van de opkomende bourgeoisie om de feodale aristocratie te kunnen verslaan in kwesties die te maken hebben met een hervorming van de regering, zoals een constitutionele republiek die in vrij gekozen volksvertegenwoordigingen toevoeging aan het algemeen (mannelijk) kiesrecht. Het is simpelweg de taak van het werkende type om zich te verenigen met de bourgeois en de democratische krachten om de burgerrevolutie tot een goed einde te brengen, alvorens de agenda voor de arbeidersklasse en een revolutie in de arbeidersklasse te benadrukken. Na een lange strijd die de communistische Liga in haar huidige vorm kon vernietigen, heeft het arrest van Marx de overhand gekregen en uiteindelijk heeft de klasse Willich/Schapper de communistische Liga verlaten. Ondertussen werd Marx ook zwaar betrokken bij de socialistische in de moderne onderwijsmaatschappij van de duitse werknemers. [129] De hedendaagse maatschappij heeft hun conferenties gehouden in Great Windmill Street, Soho, het centrum van het Londense entertainment.