Hope Poem van Emily Dickinson Fotoplaat

Dit tafelblad heeft een mooi afbeelding van een rover die op een boomtak zit met een wazige blauwe en gele achtergrond, en een gedicht over hoop van Emily Dickinson: Hoop is het ding met veren die in de ziel kruipen, en zingt het deuntje zonder de woorden, en stopt nooit, En het liefste in de schaal wordt gehoord. En het zore moet het storm zijn dat het kleine vogel kan afbreken. veel warme. Ik heb het gehoord in het koude land, op het vreemdste zee, maar nooit in extremiteiten, vroeg het een kruimel van me. In dit gedicht beschrijft Dickinson "hoop" als een vogel - iets dat niet verdwijnt wanneer het "storm" erger wordt en het lied blijft bestaan ondanks de harde realiteit.