Het symboliek van het volk canvas afdruk

In katholieke kunst wordt de pauw gebruikt als symbool van onsterfelijkheid. Deze symboliek is het gevolg van een oude overtuiging dat het vruchtvlees van de pauw niet vervalt. Het is met deze betekenis dat het in de taferelen van de Nativiteit verschijnt. De "honderd ogen" in de staart van de pauw worden soms gebruikt om de "iedereen die ziet" kerk te symboliseren. De gewoonte van de vredestichter om de schoonheid van zijn veren te schetsen en te tonen heeft er ook toe geleid dat hij een symbool van wereldtrots en ijdelheid is geworden. Een pauw is soms een kenmerk van St. Barbara, onder verwijzing naar Heliopolis, de geboortestad van haar. Toen ze voor het eerst door de christenen als symbool werden gebruikt, werden vredestichten vaak gezien in combinatie met de krijst, die er vanaf drink om het eeuwige leven te verzekeren. St. Liborius, de vierde-eeuwse Franse bisschop van Le Mans en persoonlijke vriend van St. Martin van Tours, heeft de pauw als zijn embleem. Als symbool van onsterfelijkheid (zelfs St. Augustinus geloofde dat het vlees van de vredeskok "anti-septische kwaliteiten" had en dat het niet corrupt was), werd de pauw een symbool van Christus en de Herurrectie. Het afbeelding van de Cacombs tot alledaagse voorwerpen, zoals lampen, vooral in de vroege Romaanse en Byzantijnse kerken. (De pauw werd om voor de hand liggende redenen ook gebruikt als symbool voor trots) De Peacock in Byzantine en de vroege Romaanse kunst werden gebruikt om de reurrectie te verklaren, omdat het vruchtvlees ervan onaantastbaar werd geacht. (St. Augustinus, stad van God, xxi, c, iv.) De pauw staat bekend als de vogel met honderd ogen. De oogachtige patronen in de staart geven de sterren, het universum, de zon, de maan en de vault van de hemel weer. Voor christenen zijn de vele ogen van deze vogel symbolen van alwetendheid, de alomtegenwoordige God en de alomtegenwoordige Kerk. Christus wordt geportretteerd als een Lamb met zeven ogen "die de zeven geesten van God zijn die naar de hele aarde zijn gestuurd" (Rev 5:6). De "ogen" van de pauw symboliseren ook de fantastische visie (d.w.z. de directe perceptie en kennis van God zoals Hij echt is, genoot van engelen, Christus en de heiligen in de hemel). In de moderne tijd is de pauw-spreiding een symbool van trots, arrogantie en ijdelheid geworden. Tijdens de barokperiode verscheen de pauw vaak op het tiende station van het kruis waar Jezus werd gestript om onze zonden van ijdelheid te laten varen. Peacocks spelen vaak de rol van de mythische fenix in religieuze kunst. Ze worden soms drink van eucharistische kerken of in de buurt van de boom van het leven. Vanwege hun associatie met de Boom van het Leven, waren vredestichters populair in het oude Babylon en Perzië. Omdat Heliopolis de stad is waar de Phoenix zijn verjongende begrafenis zou bouwen, is de pauw een vervangbaar symbool van die stad geworden. St. Barbara heeft een pauw-veer als een van haar attributen omdat ze in Heliopolis is geboren. De pauw is een symbool van schoonheid, voorspoed, royalty, liefde, compassie, de ziel en vrede.