Als Cynic beschouwt Poster

Ze wacht geduldig terwijl ik mezelf een beetje gek maak. Ik zal haar tijd blijven verspillen zonder conclusies te trekken. Ik weet dat het haar frustreert, maar ik zal haar vragen te blijven als een gebrek aan iets beters. Als de ochtend komt, zal ze zien dat ik in mijn eigen geest frank ben, de uren weg tikken als een cynicus. Dus ik zal proberen eerlijk te zijn als ik haar vertel dat deze dingen nooit een manier hebben om zichzelf uit te werken. Ze glimlacht alleen maar als ik zeg dat het me spijt, met tranen in haar ogen grijpt ze mijn hand in als ik zeg dat ik het niet begrijp. Ik weet dat ze weg wil als ik terugkom naar dat zelfliefhebbende kleine huis in mijn hoofd. Veroudering zal een traag verval zijn en we kwamen zo ver samen. Ze zegt dat ze de scheuren in het oppervlak begint te zien. Ik geloof haar wel, maar ze blijft sterk voor mij. En uiteindelijk zei ze dat het allemaal de moeite waard is om te bereiken.