"1910-UNEEDA — BISCUIT — AD" ONDERZETTER

"1910-UNEEDA-BISCUIT-AD" Het "koekje" in naam van het bedrijf is een Brits Engels en vroegtijdig Amerikaans woord voor saltines en koekjesproducten. Na de consolidatie, vroeg het president van Nationale Biscuit bedrijf-Adolphus Groen van Amerikaanse Golf van Biskaje en Productie bedrijf-Frank Peters om een pakket te creëer om frisse producten te distribueren. Dit maakte de weg vrij voor het In-Er Seal-pakket, waarvan de logo een prototype is voor het "Nabisco Thing". De In-Er zegelverpakking is een systeem van gevouwen waspapier en karton om het product "in versheid" te verzegelen. Aan het begin van zijn voorzitterschap besloot Green dat de National Biscuit Company, die vaak werd ingekort tot de NBC, een nieuw idee nodig had dat de aandacht van het publiek trok. Hij kreeg het toen zijn werknemers een nieuwe saltine creëerden die lichter en lichter was dan de versies van hun concurrenten. Het UNEEDA-koekje zag er veelbelovend uit, maar Groen moest ervoor zorgen dat het vers en smakelijk aan klanten werd geleverd, dus het was de eerste die het In-Er-zegel-pakket in 1898 gebruikte. Tot die tijd werden zoutmijnen zonder merknaam verkocht en in vaten losjes verpakt. Moeders gaven hun zonen een papieren zak en vroegen hen om naar de winkel te rennen en de tas gevuld te krijgen met zoutjes. De National Biscuit Company gebruikte dit als onderdeel van het adverteren symbool van Unaala Biscuit, dat een jongen toont die een pak Unaala Biscuit in de regen draagt. In 2009 (na meer dan 110 jaar) stopte Nabisco het koekje in Unaala uit bezorgdheid dat het product niet zo winstgevend was als andere.