Zwarte baard heupfles

Edward Teach (ook gespeld Edward Thatch, c. 1680 - 22 november 1718), beter bekend als Blackbeard, was een Engelse piraat die opereerde rond de West Indies en de oostkust van de Noord-Amerikaanse kolonies van Groot-Brittannië. Er is weinig bekend over zijn vroege leven, maar hij was misschien een zeeman op privéschepen tijdens de oorlog van koningin Anne, voordat hij zich vestigde op het Bahamaanse eiland New Providence, een basis voor kapitein Benjamin Hornigold, wiens bemanning Teach zich rond 1716 aansloot. Hornigold legde hem het bevel over een sloop die hij had gevangen, en de twee betrokken bij talrijke piraterij. Hun aantal werd versterkt door de toevoeging aan hun vloot van nog eens twee schepen, waarvan er één onder leiding stond van Stede Bonnet; maar Hornigold is eind 1717 van piraterij afgestapt en nam twee schepen mee. Teach nam een Frans slavenschip, La Concorde genaamd, hernoemde haar Queen Anne's Revenge, uitgerust met 40 pistolen, en bemand haar met meer dan 300 mannen. Hij werd een beroemde piraat, zijn bijnaam afgeleid van zijn dikke zwarte baard en een onverschrokken uiterlijk; hij zou onder zijn pet een aangetaste smeltveiligheden (trage lucifers) hebben gehad om zijn vijanden bang te maken. Hij vormde een alliantie van piraten en blokkeerde de haven van Charles Town in Zuid-Carolina, die de bewoners van de haven rangschikte. Hij runde vervolgens de Queen Anne's Revenge op een zandbar bij Beaufort, North Carolina. Hij parafeerde gezelschap met Bonnet en vestigde zich in Bath, North Carolina, ook bekend als Bath Town, waar hij een koninklijk pardon aanvaardde. Maar hij was al snel terug in zee, waar hij de aandacht trok van Alexander Spotswood, de gouverneur van Virginia. Spotswood regelde dat een partij soldaten en zeelieden hem zouden vangen; op 22 november 1718 na een woeste veldslag werd Teach en een aantal van zijn bemanning gedood door een kleine groep zeelieden onder leiding van luitenant Robert Maynard. Teach was een leider die het gebruik van geweld stimuleerde en rekende, maar in plaats daarvan op zijn angstaanjagende afbeelding steunde om de reactie te wekken die hij van degenen die hij beroofde, wenste. Hij werd na zijn dood geromantiseerd en werd de inspiratie voor een archetypisch piraat in fictiewerken van vele genres.