Zo Artzeinu - Joshua 1:3 Kussen

De schets van een zandzool in een kaart van het moderne Israël die op een oud afbeelding op papier of op een ouderwetse achtergrond wordt geplaatst. De tekst van Joshua 1:3, "Elke plek waarop de zolen van je voeten me zullen strekken zal ik jullie gegeven hebben" verschijnt ook. Voeg je eigen aanvullende tekst aan de achterkant toe. Een aantal oude voet- of zandvormige omhullingen bevinden zich in de Jordaanvallei. Deze waren een van de eerste sites die door het Israëlische volk werden gebouwd toen het Canaan binnenkwam. Men denkt dat de structuren de eigendom van het gebied symboliseren, de controle over een vijand, de verbinding tussen mensen en land, en de aanwezigheid van de eenheid. De Bijbel heeft ook een aantal verwijzingen naar het belang van de "voet" als symbool: van eigendom over Canaan, de band tussen het volk van Israël en hun land, de band tussen het volk en Gods belofte om het land te erven, het overwinnen van de vijand "ondervoet", en de Temple als voet. De locaties werden opgericht aan het begin van het IJzeren tijdperk I (de 13e tot 12e eeuw BCE). Op basis van hun grootte en vorm is het duidelijk dat zij werden gebruikt voor menselijke assemblage en niet voor dieren. Deze sites zijn waarschijnlijk die in het Hebreeuws "gilgal" worden genoemd en werden gebruikt voor assemblage, voorbereiding op de strijd en rituelen. "Gilgal" (een kamp of steenstructuur) wordt 39 keer genoemd in de Bijbel. In ten minste twee hoesjes werden verharde circuits, ongeveer twee meter breed, rond de structuren gevonden. Deze werden waarschijnlijk gebruikt om de sites in een ceremonie te omcirkelen. "Ceremoniale insluiting van een gebied in processie is een belangrijk element in het oude Nabije Oosten. De oorsprong van de Hebreeuwse term "hag" (festival) in de Semitische talen komt uit het werkwoord "hug", wat betekent "omcirkel" in de bijbelse Hebreeuwse regel" (voet of been) is ook een "festival" of "vakantie", en het lijkt erop dat het gezicht van God wordt gezien. De bron van de Hebreeuwse term "aliya la regel", die letterlijk wordt vertaald als "oplopend tot de voet" (in het Engels bekend als een pelgrimage), wordt toegeschreven aan deze "voet" sites. "Foot"-constructies werden gebruikt voor ceremoniële assemblages tijdens het vroege IJzeren tijdperk I (en waarschijnlijk later). Toen Jeruzalem het religieuze centrum werd, werd "aliya la-regel" geassocieerd met de stad.