WOBBLE-ROCK Chow hond waterverf batik krat Theedoek

In het gouden licht van de late namiddag zwierf een pluizige Chow-hond door de getijdepoelen, poten zinkend in koel, nat zand. Zijn ogen waren gefocust, zijn neus trilde. Ergens tussen de met een granaat ingelegde rotsen ligt de legendarische Wobble Rock, een legendarische steen waarvan wordt gezegd dat hij op zichzelf beweegt. Bij elke stap rimpelde de vacht van de Chow als het zee, zijn staart als een pluizig spandoek in de wind. Hij snuffelde nieuwsgierig naar een ronde, met algen bedekte rots. Zou het kunnen? Met een vastberaden duwtje verschoof de rots - enigszins. Zijn staart kwispelde. Misschien was de WobbleRock toch niet zomaar een verhaal.