Vis als symbool van het christendom poster

Het Christelijke vissymbool is gewoonlijk slechts twee eenvoudige gebogen lijnen. Moderne blik en gestroomlijnd, vaak gezien op autobumpers, geeft het veel mensen de indruk dat het een nieuw symbool is. De geschiedenis gaat zelfs nog verder dan het kruis als symbool dat door christenen wordt gebruikt. Reeds in de tweede eeuw suggereerde Titus Flavius Clemens (St. Clement of Alexandrië) dat christenen zich identificeren met een zegel waarin een vis of duif wordt afgebeeld (Paedagogus, III, xi. Zie ook Dove Cross.) Reeds voor die tijd duiden opschriften op monumenten erop dat het vissymbool bekend was bij christenen. Waarom de vis en niet het kruis? Vroege christenen hoefden niet te herinneren aan hoe Jezus stierf; ze zagen het al te vaak in zijn meest afschuwelijke vorm. Zelfs in het vissymbool kunnen we een X-geschilderd kruis zien in de staart. (X is toevallig het Griekse symbool Chi, de eerste letter van Christus in het Grieks. Zie Chi Rho) Net als in het wonder van de loven en de vissen is de vis een symbool van baptisme en als zodanig een geschikt symbool voor christenen om te adopteren. Vissen zwemmen in diep water, maar verdrinken niet; ze moeten zelfs ondergedompeld worden in water om te overleven. Om spiritueel te overleven, moeten we worden gekraakt door onderdompeling in de wateren van de liefde van Christus; de liefde die hij toonde door op het kruis te sterven.