Victoriaans kaart — liefde, gedicht

Tekst in kaart: My Lady Fair Ze loopt in de tuin, mijn dame fair, met een naamloze genade en een zeldzaam voorkomen. Met haar verkrachting kijk ik op haar mooie gezicht, want dat is puur en waar ik naar kijk. Ze loopt in de tuin, mijn dame fair. Er zit een glint goud in haar kapperende haar, ze verdrievoudigt een lek van de oude tijd, en haar oog groeit helder naarmate haar glans de mijne ontmoet. Ik hou van haar! Ik hou van haar! Deze dame fair, met de gracieuze mien en de aanwezigheid zeldzaam. En het liefste van alle levensvreugde, tussen mij, is mijn vrouw, mijn koningin te noemen. —mevrouw Pidsley, 1883. Het kunstwerk aan de voorkant van deze kaart verscheen meer dan 120 jaar geleden als een zwart-wit mode bord in een Victoriaans tijdschrift.