Mannen van de schedel in zwart tweekleurige koffiemok

Mannen in het zwart (MIB), in de populaire cultuur, is een term die wordt gebruikt in complottheorieën van UFO om mannen te beschrijven die in zwarte pakken zijn gekleed en die beweren overheidsagenten te zijn die proberen UFO-getuigen in stilte te verjagen of te bedreigen. Het wordt ook vaak gebruikt om mysterieuze mannen te beschrijven die werken voor onbekende organisaties, en voor verschillende takken van de overheid die zouden zijn ontworpen om geheimen te beschermen of andere vreemde activiteiten uit te voeren. Volgens historicus van de UFO Jerome Clark zijn alle MIB niet noodzakelijkerwijs in donkere pakken gebed. De term is een generiek begrip, dat wordt gebruikt om te verwijzen naar een ongewoon, bedreigend of vreemd gedrag van een individu waarvan de verschijning ter plaatse in een mode kan worden gekoppeld aan een waarneming van de ufo. Dit verschijnsel werd in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw in eerste instantie en het vaakst gemeld; het is gelijktijdig met veel andere complottheorieën . Volgens Clark[2] zouden de archetypische mannen in zwarte ontmoetingen hebben plaatsgevonden in 1953, toen uitgever Albert K. Bender beweerde dat hij het geheim achter vliegende schotels had ontdekt, maar dat hij was bedreigd door drie mannen die zwarte pakken en petten droegen. Aanvankelijk impliceerde Bender duidelijk dat de mannen Amerikaanse overheidsagenten waren, maar zijn latere accounts voegden bovennatuurlijke kenmerken toe aan UFO-erts. Bender zelf was aanvankelijk sceptisch over de Mannen in Black en kwam ze voor het eerst tegen "in het vlees" nadat hij een verslag had gepubliceerd van het incident op Maury Island, dat in 1947 plaatsvond toen Harold Dahl berichtte dat stukken van een ufo op de boot vielen die hij in de Puget Sound bevond, waarbij hij zijn hond doodde. De volgende dag werd Dahl door een man in een zwart pak met een zwarte Buick uit 1947 gewaarschuwd dat hij het goed zou doen om te zwijgen over het incident. Hilary Evans merkt op dat alle elementen in het MIB-scenario (drie bezoekers van een zwarige of "vreemde" complexie in een zwarte Cadillac) nooit in volledige vorm worden uitgespeeld. sommige bv . waren beperkt tot telefoongesprekken . Zelfs voordat het idee van donkere mannen in donkere pakken, een zonnebril omwikkelen en zwarte auto's besturen een bredere valuta kreeg, vond generaal Carl Spaatz, de stafchef van de luchtmacht, het nodig om in 1948 een persconferentie te houden: "Er is geen waarheid aan het gerucht dat de vliegende schotel uit Spanje komt of dat ze door Spanjaarden worden begeleid."[4] Vroege berichten over Mannen in het zwart beschrijven ze vaak als mannen die kort in hun staat zijn, met zwerende complexen, alsof ze diep zijn gelooid. Sommigen meldden ze als zigeuners. Zonnebrillen, zwarte pakken en zwarte auto's zijn sinds het begin van de moderne waarnemingen in 1947 een kenmerk geweest. De term is in de geekcultuur gebruikt als een tong-in-cheek term voor elke algemeen geschikte overheid/ondernemingsambtenaar. Dit gebruik heeft zijn wortels in zowel de populariteit van shows zoals de X-Bestanden en de UFO-cultuur, als de "bedreiging" voor hackers van Mannen in het zwart die voor hen komen (in de vorm van de FBI of andere cybercriminaliteitscentra). John A. Keel verwees naar hun verschijning bij het verhoor van getuigen in de verslaggeving van UFO's.