Tarantula Nebula James Webb NASA Poster

Neem een moment om in duizenden nooit eerder gezien jonge sterren in de Tarantula Nebula te staren. De James Webb Space Telescope onthult details over de structuur en samenstelling van de nebula en tientallen achtergrondsterrenstelsels. Stellar nursery 30 Doradus krijgt zijn bijnaam van de Tarantula Nebula van zijn lange, stoffige filamenten. Het is gelokaliseerd in het Grote Meren van de Wolk, het is het grootste en helderste stervormende gebied nabij ons eigen sterrenstelsel, plus thuis aan de heetste, meest gekende sterren. Het midden van dit afbeelding, genomen door het Near-Infrarood Camera Instrument van Webb (NIRCam), is uitgehold door de straling van jonge, massieve sterren (gezien in mousserend bleek blauw). Alleen de dichtstbijzijnde omringende gebieden van de nevel zijn bestand tegen erosie, waarbij de pijlers worden gevormd die lijken terug te wijzen naar het sterrencluster in het midden. Op de pijlers staan nog steeds sterren, die uiteindelijk hun stoffige cocons achterlaten en de nevel helpen vormgeven. Waarom is deze nevel interessant voor astronomen? Anders dan in onze Melkweg, produceert de Tarantula Nebula nieuwe sterren in een woekertempo. Hoewel het dicht bij ons staat, is het vergelijkbaar met de gigantische stervormende gebieden van toen het universum slechts een paar miljard jaar oud was, en de stervorming op zijn hoogtepunt was — een periode die bekend staat als "kosmische middag". Aangezien de Tarantula dicht bij ons staat, is het gemakkelijk om gedetailleerd te bestuderen om ons te helpen meer te leren over het verleden van het universum. Lees meer: www.nasa.gov/feature/goddard/2022/a-cosmic-tarantula-caug... Krediet voor afbeelding: NASA, ESA, CSA, STScI, Webb ERO Production Team Afbeelding Description: A space afbeelding dat door de Webb-telescoop is vastgelegd. Fluffy geelbruine nebulagewolken, met roestgekleurde hooglichten, omringen een zwart centraal gebied. Binnen dat gebied is het brandpunt van het afbeelding één grote gele ster met acht lange dunne punten. Rechts van deze ster bevindt zich een helder sterrencluster in een ovale vorm. De sterren binnen het cluster zien eruit als kleine bleke blauwe sparkles. Het cluster is dichter bij de kern en scatters naar buiten. Naar de onderkant van het afbeelding lijken meerdere armen uit een troebele, bruine knop te lopen, die lijkt op een spin of een pijlinkstructuur. Andere blauwe en gele sterren met acht punten en verafgelegen sterrenstelsels zijn in het hele afbeelding gestippeld.