Rosh Hashanah Shofar Magneet

. Dit afbeelding bevat een shofar (ramshoorn) en Hebreeuwse tekst met het lezen van L'shanah Tovah (voor een goed jaar) over een blauwe fractale davidster." ..In de zevende maand, op de eerste van de maand, zal er een sabbat voor je zijn, een herinnering met shofar ontploffingen, een heilige samenroeping. -Leviticus 16:24 De tien dagen beginnend met Rosh Hashanah en eindigend met Jom Kippur staan algemeen bekend als De Hoge Feestdagen of Hoge Heilige Dagen. Ook wel aangeduid als de Dagen van ontzag (Yamim Noraim) of de Dagen van berouw. Dit is een tijd voor serieuze introspectie, een tijd om de zonden van het vorige jaar te overwegen en berouw te tonen voor Jom Kipoer. De Yamim Noraim worden voorafgegaan door de maand Elul, waarin Joden worden verondersteld een zelfonderzoek te beginnen en berouw te tonen, een proces dat uitmondt in de tien dagen van de Yamim Noraim die bekend staan als het beginnen met Rosh Hashanah en eindigen met de feestdag van Jom Kippoer. De shofar, een ramshoorn die enigszins geblazen is als een trompet, wordt traditioneel elke ochtend geklonken gedurende de hele maand Elul, de maand voorafgaand aan Rosh Hashanah. Het geluid van de shofar is bedoeld om de luisteraars te wekken van hun "slummers" en hen te waarschuwen voor het komende oordeel Rosh Hashanah. optredend op de eerste en tweede dag van Tishri, markeert het begin van een nieuw jaar in de Hebreeuwse kalender (een van de vier "nieuwjaar"-observaties die verschillende wettelijke "jaren" definiëren voor verschillende doeleinden, zoals uitgelegd in de Misjna en Talmoed). In het Hebreeuws betekent Rosh Hashanah letterlijk "hoofd van het jaar" of "eerste van het jaar". Rosh Hashanah is algemeen bekend als het Joodse Nieuwjaar. De term "Rosh Hashanah" wordt niet gebruikt in de Bijbel. In de Joodse liturgie wordt Rosh Hashanah beschreven als "de dag van het oordeel" (Yom ha-Din), "de dag van de klank van de shofar" (Yom ha-Din) en "de dag van de herinnering" (Yom ha-Zikkaron). Sommige midrashitische beschrijvingen laten zien dat God op een troon zit, terwijl boeken met de daden van de hele mensheid worden geopend voor review, en elke persoon die voor Hem voorbijgaat om zijn of haar daden te beoordelen. In het Joodse denken is Rosh Hashanah de belangrijkste dag van het oordeel, waarop alle inwoners van de wereld voor de Schepper tot oordeel komen, als schapen voor onderzoek voor de herder. De Talmoed stelt in traktaat over Rosh Hashanah dat er drie boeken over Rosh Hashanah worden geopend, waarin het lot van de goddelozen, de rechtvaardigen en dat van een intermediaire klasse wordt opgetekend. De namen van de rechtvaardigen zijn onmiddellijk opgenomen in het boek van het leven, en ze zijn verzegeld "om te leven." De middenklasse mag tien dagen respijt krijgen tot Jom Kipoer, zich te bekeren en rechtvaardig te worden; de goddelozen worden "uit het boek der levenden gegooid" (Psalmen 69:29) Een van de belangrijkste observaties van deze vakantie is het horen van het klinken van de shofar in de synagoge. Elke dag worden er 100 noten gedraaid. Er zijn vier verschillende soorten shofar-noten: tekiah, een 3-secondennoot; shevarim, drie 1-secondennoten stijgend in toon, teruah, een reeks korte staccato-noten die zich uitstrekken over een periode van ongeveer 3 seconden; en tekiah gedolah (letterlijk, "grote tekiah"), de laatste ontploffing in een set, die (denk ik) minimaal 10 seconden duurt. Klik op de foto hierboven om een benadering van het geluid van Tekiah Shevarim-Teruah Tekiah te horen. De Bijbel geeft geen specifieke reden voor deze praktijk. De suggestie is dat het geluid van de shofar berouw oproept. De shofar wordt niet geblazen als de vakantie herfsten op Shabbat. Er is geen werk toegestaan op Rosh Hashanah. Een groot deel van de dag wordt doorgebracht in de synagoge, waar de gewone dagelijkse liturgie enigszins wordt uitgebreid. In feite is er een speciaal gebedenboek genaamd de machzor gebruikt voor Rosh Hashanah en Jom Kipoer vanwege de uitgebreide liturgische veranderingen voor deze feestdagen. De religieuze diensten voor de feestdagen richten zich op het concept van de soevereiniteit van de G-d. Een populaire observatie tijdens de vakantie is het eten van appels gedoopt in honing, een symbool van wensen voor een zoet nieuwjaar. Brood wordt vaak in honing gedompeld (in plaats van zout erop te strooien) in deze tijd van het jaar om dezelfde reden. Een andere populaire praktijk die geassocieerd wordt met Rosh Hashanah is Tashlikh ("afwerpen"). De gebeden worden voorgedragen in de buurt van het natuurlijke stromende water op de middag van de eerste dag en legen hun zakken in de rivier, symbolisch werpend van hun zonden. Kleine stukjes brood worden vaak in de zak gedaan om af te werpen. Tashlikh wordt normaal gezien op de middag van de eerste dag, vóór de middagdiensten. Wanneer de eerste dag op Shabbat plaatsvindt, observeren veel synagogen Tashlikh op zondagmiddag, om te voorkomen dat ze (het brood) op Shabbat dragen. De gebruikelijke begroeting op dit moment is L'shanah tovah ("voor een goed jaar"). Dit is een verkorting van "L'shanah tovah tikatev'taihatem" (of voor vrouwen, "L'shanah tovah tikatevi v'taihatemi"), wat betekent "Moge je gegraveerd en verzegeld worden voor een goed jaar."