Omarm de duisternis, ontketen het metaal flacon

In diepe schaduwen, waar mysteries zich ontvouwen, Een koningin van de onderwereld, haar troon van de nacht. Ze regeert met een lucht van macht onnoemelijk, een boeiende aanwezigheid, haar rijk is het leidende licht. Op een obsidiaanse stoel zit ze, haar blik doorboort door de afgrond van het rijk. Verloren zielen fluisteren, terwijl schaduwen dansen en flirten, Haar heerschappij onverzettelijk, een eeuwige kus. Ze werd gekroond in middernacht genade, haar ravenharen, ze beveelt de zielen gevangen in haar heerschappij. Door kronkelende paden, hun lot zal ze beren, een meesteres van de duisternis, haar kracht zal behouden. Met een ijzige toets vormt ze hun lot onbekend, een soeverein van het domein van de onderwereld. In haar aanwezigheid, een schoonheid zowel gevreesd als getoond, Een scène van duisternis, waar geheimen blijven. Duik in het Duister Onbekend, waar de koningin van de schaduwen haar macht houdt. Haar troon, een symbool van macht omvergeworpen, een beklijvende aanwezigheid, voor altijd in de nacht.