Magiciër Harry Kellar - zelfmoordsteen Stropdas

Een adverteren poster dat Harry Kellar voorstelt zichzelf te decapiteren. Harry Kellar (11 juli, 1849 - 3 maart, 1922) was een Amerikaanse goochelaar die grote shows presenteerde aan het einde van de jaren 1800 en aan het begin van de jaren 1900. Kellar was de voorganger van Harry Houdini en de opvolger van Robert Heller. Hij werd vaak de "decaan van de Amerikaanse Magicians" genoemd en oefende uitgebreid uit op vijf continenten. Een van zijn meest gedenkwaardige podiumillusies was de levitatie van een meisje dat geadverteerd werd als de "Levitatie van prinses Karnack" (uitgevonden door John Nkwaaie Maskelyne). Kellar was een oude klant van de beroemde Martinka Magic Company. Ze maakten veel illusies voor hem, waaronder de "Blauwe Zaal". In 1869 nam Kellar een baan met "The Davenport Brothers and Fay". "De Davenport Brothers and Fay" was een groep podiumspirtualisten die waren samengesteld uit Ira Erastus Davenport, William Henry Davenport en William Fay. Kellar werkte een paar jaar met hen samen, tot 1873, toen hij de Davenports verliet samen met Fay. Ze begonnen op een 'wereldtournee' door Midden- en Zuid-Amerika. In Mexico konden ze $10.000 maken ($188.000 in cijfers van vandaag). In 1875 eindigde de tour in Rio de Janeiro en met een uitzicht voor keizer Dom Pedro II. Op weg naar een reis in Engeland, zeilden het schip Kellar en Fay, de Boyne, in de Golf van Biskaje. Het verlies in de wrakstukken was het show van Keller, de kleding en de lading goud-, zilver- en ongesneden diamanten van het schip. Na de schipbreuk was Keller met alleen de kleren op zijn rug en een diamantring die hij droeg. Erger nog, zijn bankiers in New York hebben hem gezegd dat zijn bank had gefaald. Kellar verkocht zijn ring, terwijl Fay vertrok om zich bij de Davenports aan te sluiten. Na een bezoek aan het theater van John Nbad Maskelyne en George Alfred Cooke, genaamd Egyptisch Hall, was Keller geïnspireerd en als het idee om op één plek te presteren. Hij hield van de illusies die Maskelyne en Cook uitvoerden en besteedden zijn resterende geld om de truc van hen te kopen. Kellar leende $500 van Junius Spencer Morgan (vader van J.P. Morgan) en keerde terug naar de Verenigde Staten om te proberen zijn geld terug te halen uit banktransacties van toen hij in Brazilië was. Omdat hij wist dat de post uit Brazilië langzaam was, kon hij alle $3.500 terugkrijgen. Met het geld begon Kellar een "forel" gebaseerd op Masekylne en Cooke's in Engeland, zelfs zo ver gaan dat hij zijn theater Egyptische Hall noemde. In 1878 keerde Kellar terug naar Engeland en investeerde $12.000 in nieuwe apparatuur, waarvan er één een versie was van Maskelyne's walgende automaat "Psycho". Na een teleurstellende rondleiding in Zuid-Amerika, annuleerde Kellar zijn resterende shows en keerde hij terug naar New York. Kort voor de aankomst werd Kellar verteld over de dood van magiër Robert Heller. De New York Sun beschuldigde Kellar van het piraterij van Heller's naam, gezegde dat "Heller nauwelijks dood is voordat we lezen van 'Kellar the Wizard'." In het artikel staat verder: "Natuurlijk wil Kellar profiteren van de reputatie die Heller verliet, door een nauwe imitatie van Heller's naam aan te nemen. Dit is geen ongebruikelijke praktijk." Kellar probeerde te bewijzen dat zijn naam altijd Keller was met een "e" en het jaren geleden had veranderd, om niet te verwarren met Heller. Hij wees er ook op dat Heller zijn naam had veranderd van William Henry Palmer. Het publiek was nog steeds niet ontvankelijk voor hem, waardoor Kellar uiteindelijk zijn komende shows in de Verenigde Staten zou annuleren en naar Brazilië zou terugkeren. Nadat Kellar in 1882 een andere wereldrondleiding had gemaakt, trad hij weer op in Melbourne, Australië en ontmoette hij een fan, Eva Lydia Medley, die achteraan kwam om zijn handtekening te krijgen. Kellar beloofde briefkaarten en brieven op de weg te sturen. Ze wisselden brieven uit voor de komende vijf jaar. Kellar begon in december 1884 zijn versie van het Egyptische huis, na een oude Masonic tempel te huren op Chestnut Street in Philadelphia, Pennsylvania. Na 264 optredens sloot Kellar het theater op 24 juni 1885. Het theater werd omgedoopt tot Temple Theater en, kort nadat Kellar vertrok, verbrandde het. Terwijl Kellar in Amerika presteerde, kwam Medley een paar weken voor zijn volgende verschijning in Erie aan. Ze speelde het cornet in het show en begon te leren over de magische business. Kellar en Medley zijn getrouwd op 1 november 1887 in een kerk in Kalamazoo, Michigan. Ze speelde de komende jaren een belangrijke rol in Kellar's shows. Ze heeft niet alleen meegewerkt aan veel van zijn toekomstige illusies, maar ze heeft ook de muziek geleverd. Kellar keerde terug naar Philadelphia in oktober 1891 en opende zijn tweede Egyptische Hall in Concert Hall, ook op Chestnut Street. Op 30 april 1892 eindigde Kellar een succesvolle zeven maanden durende run op zijn tweede Egyptische Hall. Kellar besloot terug te keren naar de weg. In de tijd dat Kellar in het buitenland was, was een andere goochelaar, Alexander Herrmann, beroemd geworden en concurreerde hij met Kellar toen Kellar terugkeerde naar de Verenigde Staten. Herrmann bekritiseerde dikwijls het gebrek aan hand van Kellar, die liever mechanische trucs gebruikte. Terwijl Kellar geen handje had, was hij zo goed in het gebruiken van misleiding, dat Kellar zogenaamd dat een "...brass band speelt bij volle ontploffing kan openlijk over het podium achter me lopen , gevolgd door een hoop olifanten , maar niemand zal zich realiseren dat ze voorbij zijn gegaan . " Herrmann stierf op 17 december 1896. "The Levitation of Princess Karnac" Kellar zou deze truc hebben ontwikkeld door op het podium te lopen tijdens een show van Maskelyne, te zien wat hij wilde, en dan weg te gaan. Kellar kon het niet dupliceren, huurde een andere goochelaar in om een andere te helpen bouwen, maar ontwierp uiteindelijk een nieuwe truc met de hulp van het Otis Elevator Company. Een andere versie van Kellar werd gekocht door Harry Blackstone, Sr., die de truc jarenlang gebruikte. De Buffalo-schrijver John Northern Hilliard schreef dat de levitatie een wonder was van de 20ste eeuw en "de bekronende prestatie van de lange en briljante carrière van de heer Kellar." Levitatie (vanuit Latijnse levitas "lichtheid") is het proces waarbij een object wordt opgehangen tegen zwaartekracht, in een stabiele positie, zonder fysiek contact. Het is ook een goocheltruc, die kennelijk een mens (of ander object) opvoedt zonder fysieke hulp. De illusie kan worden veroorzaakt door slimme mechanica, verlichtingsinrichtingen en andere middelen.