Lviv, Oekraïne met Oekraïense vlag T-shirt

Lviv (Oekraïens: Л в в L’viv, IPA: [ʲwiu̯] Pools: Lwów, IPA: [lvuf] Duits: Lemberg; Yiddish: Lemberg ל מ ר Lemberg - ג - ע - בm.u.v. een oliemanager; Russisch: Л в в, L'vov; zie ook andere namen) is een stad in western Oekraïne. Lviv, de hoofdstad van de historische regio Galicië, wordt nu beschouwd als een van de belangrijkste culturele centra van de hedendaagse Oekraïne. Het historische hart van Lviv met zijn oude gebouwen en steenwegen heeft de Tweede Wereldoorlog overleefd en heeft de nazi- en Sovjetbezetting grotendeels ongedeerd gemaakt. De stad beschikt over veel industrieën en instellingen voor hoger onderwijs, zoals de Lviv University en de Lviv Polytechnic. Lviv is ook een thuis van vele culturele instellingen van wereldklasse, waaronder een filharmonisch orkest en het beroemde Lviv-theater van Opera en Ballet. Het historische stadscentrum staat op de werelderfgoedlijst van de UNESCO. Lviv vierde zijn 750ste verjaardag in september 2006 met een zoon en lumière in het stadscentrum. Lviv werd in 1240-1247 op de bestaande nederzetting gegrondvest door Daniel, de heerser van het middeleeuwse Rutheniaanse koninkrijk Galicië-Volhynia, en vernoemd naar zijn zoon Lev. De eerste record is afkomstig uit de chronicles die Lviv in 1256 noemde. In 1349 werden Galicië en Lviv door koning Casimir III de Grote in het Koninkrijk Polen opgenomen. Lviv behoorde tot de Kroon van het Koninkrijk Polen 1349-1772, het Oostenrijkse Rijk 1772-1918 en de Tweede Poolse Republiek 1918-1945. Sinds de 15e eeuw fungeerde de stad als een groot Pools centrum en later ook als een joods cultureel centrum; met Polen en Joden, die tot de Tweede Wereldoorlog een demografische meerderheid in de stad vormden, de Holocaust en de daaropvolgende bevolkingsverplaatsingen van Polen. De andere etnische groepen in de stad, de Duitsers, de Ruthenianen en de Armeniërs, hebben ook een grote bijdrage geleverd aan de cultuur van Lviv. Met de gezamenlijke Duitse-Sovjetinvasie van Polen bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog werd de stad Lviv en Lwów Voivodeship door de Sovjet-Unie bezet en geannexeerd, en werd het van 1939 tot 1941 deel van de Socialistische Sovjetrepubliek Oekraïne. Tussen juli 1941 en juli 1944 was Lviv in Duitsland bezet en was zij bij de overheid gevestigd. In juli 1944 werd het gevangen genomen door het Sovjet-Rode Leger en het Poolse Leger van Binnenlandse Zaken. Volgens de akkoorden van de conferentie van Yalta werd Lviv geïntegreerd in de SSR van Oekraïne, werden de meeste Polen die in Lviv wonen overgebracht naar de Poolse Gebied waar zij werden heroverd en werd de stad het belangrijkste centrum van het westerne deel van de Sovjet-Oekraïne, dat voornamelijk werd bewoond door Oekraïners met een aanzienlijke Russische minderheid. Na de ontbinding van de Sovjet-Unie in 19919999999999999999991, bleef de stad de stad een stad een deel uitmaken van de stad van het nu onafhankelijke Oekraïne, Het Oekraïense tijdschrift Focus heeft op 12 juni 2009 besloten dat Lviv de beste Oekraïense stad is om in te wonen. Het is de bedoeling dat het op 12 juni 2009 als bestuurscentrum van de Oblast Lviv wordt aangewezen als eigen regio. Het Westerne Europese karakter van dit product is de bijnaam "Little Paris of Ukraine". De stad verwachtte een sterke toename van het aantal buitenlandse bezoekers voor de euro 2012 van de UEFA en als gevolg daarvan werd een grote nieuwe luchthaven gebouwd. Lviv was een van de acht Poolse en Oekraïense steden die samen de groepsfasen van het toernooi organiseerden.