Kanonisch-corticaal circuit

Het canonische corticakircircuit, met de nadruk op de elementen die ten grondslag liggen aan het beoogde potentieel (EP). De twee primaire celpopulaties die verantwoordelijk zijn voor het EP zijn supragranulaire en infragranulaire piramidale cellen, hier getoond met apische dendrieten die zich uitstrekken tot het draaiende oppervlak. Thalamische input wordt in groen weergegeven en omvat projecties van de specifieke en niet-specifieke kern naar respectievelijk lagen IV en I. Projecties voor het midden van lamina contacteren bij voorkeur basilieke dendries van supragranulaire pyramidale cellen en ook prikkelende stellatcellen (stervormige glyph) die op hun beurt de bekrachtiging aan supragranulaire cellen doorgeven. Deze combinatie van aandrijfaandrijving ligt ten grondslag aan de P1 golf van het EP, zoals bepaald door de huidige brondichtheidsanalyse. Supragranulaire cellen projecteren naar andere corticale gebieden, maar geven ook zekerheden af die gericht zijn op de apische dendrites van lokale infragranulaire cellen in oppervlakkige lamina, waardoor de N1 golf van het opgewekte potentieel wordt gegenereerd. Infruculaire piramidale cellen geven op hun beurt projecties over lange afstand af, voornamelijk in subcorticale gebieden. Rematoire interneuronen (vermoedelijk GABAergic) worden afgebeeld als gevulde cirkels. Deze bestaan natuurlijk in alle lamina en vertonen een verscheidenheid aan morfologie; in dit schema worden slechts twee groepen voorgesteld en worden zij samen met de daarmee gepaard gaande piramidale cellen weergegeven . Deze vereenvoudiging is bedoeld om de algemene basis van cortex te benadrukken, met monosynaptische excitatie gepaard gaande met disynaptische remming of, meer in het algemeen, met ordehandhaving die gewoonlijk gepaard gaat met remming van de orde m+1.