Isle of the Dead by Arnold Bocklin, Symbolisme Art Standaard Schort

Isle of the Dead, derde versie (Duits: Die Toteninsel) (1883) van Arnold Bocklin is een schilderij van het Victoriaans Era Symbolisme in de macabere kunstmythologie. Een menselijk spook in een boot die op weg is naar een eiland met cypersbomen en hoge rotskliffen omringd door de kalme zee oceaan. Alle versies van het eiland Isle (Dead) tonen een desolaat en rotsachtig eilandje dat gezien wordt over een uitgestrekte hoeveelheid donker water. Een kleine rowboot komt net aan bij een waterhek en een zeewand aan land. Een oarsman zwaait de boot vanaf de hek. In de boeg, tegenover de poort, staat een staande figuur volledig in wit gekleed. Enkel achter het cijfer is een wit, vastgesneden voorwerp dat algemeen als doodskist wordt geïnterpreteerd. Het kleine eilandje wordt gedomineerd door een dichte groef van hoge, donkere cyclusbomen — die wordt geassocieerd door een lange traditie met begraafplaatsen en rouwen — die nauw wordt ingesloten door neergeslagen kliffen. Het verfraaien van het hoofdthema lijkt afzonderlijke portalen en ramen te zijn die door de rotsvlakken heen dringen. De algemene indruk die door de beelden wordt overgebracht is één van zowel hopeloze desolatie als gespannen verwachting. Over de kunstenaar: Arnold Böcklin (1827-1901) was een schilder die gespecialiseerd was in symboliek en beïnvloed werd door het Romanticisme dat samenvalt met de pre-Raphaelites. Ze portretteren vaak mythologische, fantasiecijfers langs klassieke architectuurconstructies (die vaak een obsessie met de dood onthullen) en creëren een vreemde, fantasiewereld.