Ilya Repin neemt rust Muismat

Ilya Yefimovich Repin (5 augustus 1844 - 29 september 1930) was een Oekraïense en Russische realistische schilder. Hij was de bekendste Russische kunstenaar uit de 19e eeuw, toen zijn positie in de wereld van de kunst vergelijkbaar was met die van Leo Tolstoy in de literatuur. Hij speelde een belangrijke rol bij het integreren van Russische kunst in de hoofdstroom van de Europese cultuur. Zijn belangrijkste werkzaamheden zijn onder meer Barge Haulers op de Volga (1873), Religieuze Processie in de provincie Kursk (1883) en Antwoord op de Zaporozhian Cossacks (1880-1891). Repin is geboren in Chuguyev, in het Russische Rijk van Kharkov (nu Chuhuiv in Oekraïne, regio Kharkiv) in een familie van "militaire kolonisten"[3]. Zijn vader verhandelde paarden en zijn grootmoeder runde een herder. Hij ging naar de militaire school om landmeetkunde te studeren. Kort nadat de cursus was geannuleerd, hielp zijn vader Repin om een leerling te worden van Ivan Bunakov, een lokale pictogramschilder, waar hij oude pictogrammen herstelde en portretten van lokale notafels door commissies schilderde. In 1863 ging hij naar de Sint-Petersburgse Kunstacademie om schilderij te studeren, maar moest hij eerst naar de voorbereidende school Ivan Kramskoi. Hij ontmoette medeleider Ivan Kramskoi en de criticus Vladimir Stasov in de jaren zestig, en zijn vrouw Vera Shevtsova in 1872 (ze zijn tien jaar getrouwd). In 1874-1876 toonde hij zijn tentoonstelling bij het Salon in Parijs en bij de tentoonstellingen van de Itinerants in Sint-Petersburg. Hij kreeg in 1876 de titel van academicus. In 1880 reisde Repin naar Zaporizhia [aanhaling nodig] om materiaal te verzamelen voor het antwoord van 1891 op de Zaporozhian-kozakken. Zijn Religieuze Processie in de provincie Kursk werd in 1883 tentoongesteld, en Ivan the Terrible en Zijne Zoon Ivan in 1885. In 1892 publiceerde hij de letters over kunstwerken collectie van essays. Hij gaf les aan de Hogere Kunstschool, verbonden aan de Kunstacademie uit 1894. In 1898 kocht hij een boedel, Penaty (de Pensioenen), in Kuokkala, Finland (nu Repino, Sint-Petersburg). In 1901 kreeg hij het Legion of Honor. In 1911 reisde hij met zijn gewone vrouw Natalia Nordman naar de Wereldtentoonstelling in Italië, waar zijn schilderij van 17 oktober 1905 en zijn portretten in hun eigen kamer werden getoond. In 1916 werkte Repin aan zijn boek van herinneringen, Far en Near, met de hulp van Korney Chukovsky. Hij verwelkomde de revolutie van februari 1917, maar was nogal sceptisch over de revolutie van oktober. De Sovjetautoriteiten vroegen hem een aantal keren om terug te komen, hij bleef voor de rest van zijn leven in Finland. In 1924 werden in Kuokkala feestelijkheden gehouden ter gelegenheid van de 80ste verjaardag van Repin, gevolgd door een tentoonstelling van zijn werken in Moskou. In 1925 werd in het Russische Museum in Leningrad een jubileumtentoonstelling van zijn werken gehouden. Repin stierf in 1930 en werd begraven bij de Penates. Citaat:Wikipedia