"Het vuur van binnen" Briefkaart

In de schaduwrijke begrenzingen van een oude boksschool, waar de lucht zwaar hing met de geur van zweet en leer, stond de jonge Alex opstandig. Nauwelijks twaalf jaar oud, was hij gekleed in zijn knapperige schooluniform - een wit knoop-up shirt enigszins gerimpeld van de lessen van de dag, en een fel geel stropdas dat bungelde als een vaandel van vastberadenheid. Maar dit was geen gewone naschoolse scène. Zijn kleine handjes werden ingeslikt door grote rode bokshandschoenen, opgetild in een klassieke wachtpositie, knokkels gericht recht op een onzichtbare tegenstander. Zijn gezicht, geëtst met felle concentratie en een vleugje jeugdig gruis, staarde vooruit met niet-knipperende ogen, wenkbrauwen gegroefd alsof hij de wereld durfde zijn beste stoot te geven. Op de wazige achtergrond zweefde zijn coach – een verweerd man met een vriendelijke maar strenge blik – als een beschermenschaduw, armen gekruist, klaar om de wijsheid van de ring te geven. Dit was het moment van Alex, de vonk waarbij een jongen leerde dat ware kracht niet alleen uit vuisten kwam, maar uit het vuur binnenin.