Decoupage Wackadoodle is het maandag Tuftoodle Bir Tissuepapier

Het was weer een maandagochtend in het rustige stadje waar zelfs de zon leek te snoozen. Daar zat dit bijzondere kleine wezen, bij de lokale bevolking bekend als Whisker Tuftoodle, vlak bij het ochtendgloren. Whisker was niet je gemiddelde bewoner; zijn haar was een ongetemd spektakel van snoerige strengen die als grillige bliksemschichten in de lucht zigzagden. Haar ogen waren vol verwondering – of misschien klampten ze zich nauwelijks vast aan waakzaamheid – toen ze naar haar enige ware redder staarden: een dampende kop koffie. De mok zat daar onschuldig op de versleten houten tafel, zich niet bewust van zijn vitale rol in dit wekelijkse ritueel. Het was gechipt en bevlekt van jaren van dienst, maar hield het donkere elixer in zich dat Whisker kon transformeren van beestachtige beestjes naar sprite in slechts slokjes. Terwijl Whisker zijn wazige vingers om het warme keramiek wikkelde, was er een moment waarop alles stil was - de wereld hield zijn adem in afwachting. Toen kwam die eerste glorieuze slok; de ogen gingen van somber naar helder, die wilde haren leken te dansen van verrukking – een transformatie die het meest betoverend was. En zo begon nog een week voor Whisker Tuftoodle – de belichaming van de strijd van elke ziel tegen de ontmoedigende dageraad van maandag – alleen gewapend met vasthoudendheid en goede ouderwetse cafeïne.