De kleine zeemeerminikaart

Verhalen van Hans Christelijk Andersen (2 april 1805 - 4 augustus 1875), met illustraties van Edmund Dulac (22 oktober 1882 - 25 mei 1953), Londen, Hodder & Stoughton, Ltd., 1911. Zijn ledematen waren verdoofd, zijn ogen waren aan het sluiten, en hij moet zijn overleden als de kleine zeemeermin niet had gered. Het was nog niet lang voordat een van de raadslieden naar hem toe kwam. Eerst leek ze nogal bang, maar slechts een moment, en toen haalde ze een aantal andere. De zeemeermin zag dat de prins tot leven kwam, en dat hij glimlachte bij al die mensen om hem heen, maar hij glimlachte nooit naar haar. Je ziet dat hij niet wist dat ze hem had gered. Ze voelde zich zo verdrietig dat toen hij naar het grote gebouw werd geleid, ze hard in het water was gedreven en haar naar huis naar het paleis van haar vader bracht. Altijd stil en doordacht werd ze nu meer dan ooit. Haar zussen vroegen haar vaak wat ze had gezien bij haar eerste bezoek aan de oppervlakte, maar ze vertelde ze nooit iets. Dit AFBEELDING en de TEKST zijn in het openbare domein omdat hun auteursrecht is verlopen. Dit geldt voor de Verenigde Staten, waar de werken die vóór 1923 zijn gepubliceerd, maximaal 75 jaar auteursrecht genieten.S. Copyright Kantoor. De werken die vóór 1923 (in dit hoesje 1911) zijn gepubliceerd, zijn nu openbaar.