Cocker Spaniel Magneet

Het werd voor de 20e eeuw ook gebruikt als generieke term voor een klein jachtspaniel. Cockerspanielen werden oorspronkelijk als jachthonden in het Verenigd Koninkrijk gefokt, waarbij de term "cocker" voortkwam uit het gebruik dat zij maken om op de Euraziatische Woodcock te jagen. Toen het ras naar de Verenigde Staten werd gebracht, werd het gefokt tot een andere norm die het mogelijk maakte zich te specialiseren in de jacht op de Amerikaanse Woodcock. In het begin van de 20e eeuw werden in de Verenigde Staten nog meer fysieke veranderingen teweeggebracht als gevolg van de voorkeuren van de fokkers. De Spanjaarden werden in de 14de eeuw voor het eerst genoemd door Gaston III van Foix-Béarn in zijn werk in de Livre de Chasse. De "cocking" of "cocker spaniel" werd voor het eerst gebruikt om te verwijzen naar een soort veld of landspaniel in de 19e eeuw. Vóór 1901 werden Cocker Spaniels alleen van veldspaniel en Springer Spaniels in gewicht gescheiden. Twee honden worden beschouwd als de stichtende sires van beide moderne rassen, de Engelse variëteit is afstammend van Ch.Obo, terwijl het Amerikaanse ras afstamt van de zoon van Obo, Ch. Obo II. In de Verenigde Staten werd de Engelse Cocker in 1946 als los van het moederras erkend; in het Verenigd Koninkrijk werd het Amerikaanse type in 1970 als een afzonderlijk ras erkend. Bovendien is er een tweede stam van het Engelse Cocker Spaniel, een werkstam die niet wordt gefokt tot een standaard, maar tot de werkvaardigheid. Beide rassen delen gelijkaardige kleerkleuren en gezondheidskwesties met een paar uitzonderingen.