St. Augustinus van Hippo (SAU 047; detail) Kaart

Men zegt dat het piepkleine wiel het vet krijgt. In de familie van St. Monica was het de oudste zoon Augustine (354-430). Ondanks zijn opvoeding rende Augustinus met een wilde menigte aan het Romeinse universitaire equivalent, leefde hij vijftien jaar lang met een minnares en verveedelde hij een kind Adeodatus buiten de bruiloft, bracht hij tien jaar door als Manichean-auditor (lid van een eeuwenoude pagan Perzische religie) en doormaakte hij in het NeoPlatonisme (een pagan Greek filosofie). Ten slotte werd Augustinus in 386 (opnieuw) bekeerd tot het christendom door de inspanningen en gebeden van zijn moeder en de vriendschap van de Sint Ambrose van Milaan, en begon op weg naar heiligheid. Hij werd een priester, leefde later in de gemeenschap het religieuze leven in de gemeenschap en werd toen benoemd tot coadjtestambishop en vervolgens tot volledige bisschop van Hippo. Hij werd vervolgens gecanoniseerd door een populair verwijt en veel later ook wel 'Doctor van de kerk' genoemd. + In dit vignet draagt St. Augustinus de zwarte monasticus van de Augustinus-orde. Hij is gerustgesteld en bebaard. Zijn ogen worden naar de hemel getrokken en zijn linkerhand wordt opgetild in het Romeinse retorische gebaar waarin hij oproept tot stilte. Een hemelse lichtsymbool van genade schittert op zijn gezicht. Zijn hoofd is omringd door een halo in donkerroodroze met stralen in een lichtere schaduw van die kleur. (Voor de grotere context van de afbeelding, zie verder: SAU 047.) + Vandaag wordt St. Augustinus beschouwd als een eloquent meester van het Latijnse proza, een diepe denker over filosofie en theologie, en een van de belangrijkste vaders van de Latijnse Kerk van de Patritische Periode. St. Augustinus is verdraaid als beschermheilige van brouwerijen, printers, theologen en talrijke steden en dioceses. Hij wordt vooral aangehaald tegen pijnlijke ogen. + feast: 28 augustus + Afbeelding krediet (SAU 047): detail van een antiek uitwijkafdruk in chromolithografie van SS. Monica en Augustinus met als titel Loquebantur soli valde dulciter ["Ze hebben elkaar op een goede manier gesproken"], oorspronkelijk gepubliceerd door de Socité de St. Augustin, Brugge, België, eind 19e eeuw, uit het privé-collectie van de ontwerper van religieuze ephemera.