August Macke - Vegetable Fields 1911 Oil on Canvas T-shirt

Gemüsefelder. Hij woonde in een bijzonder vernieuwende tijd voor de Duitse kunst, waarin de ontwikkeling van de belangrijkste Duitse expressionistische bewegingen en de komst van de opeenvolgende avant-garde-bewegingen in de rest van Europa werden waargenomen. Zoals een echte kunstenaar van zijn tijd, wist Macke hoe hij in zijn schilderij de elementen van de avant-garde kon integreren die hem het meest interesseerden. August Macke is geboren in Meschede, Duitsland. Zijn vader, August Friedrich Hermann Macke (1845-1904), was een bouwondernemer en zijn moeder, Maria Florentine, geboren Adolph (1848-1922), kwam uit een landbouwfamilie in de Duitse regio Sauerland. De familie woonde in Brüsseler Straße tot 13 augustus. Vervolgens leefde hij het grootste deel van zijn creatieve leven in Bonn, met uitzondering van een paar periodes die hij in het Thun-meer in Zwitserland doorbracht en verschillende reizen naar Parijs, Italië, Nederland en Tunesië. In Parijs, waar hij voor het eerst reisde in 1907, zag Macke het werk van de impressionisten, kort nadat hij naar Berlijn was gegaan en een paar maanden in Lovis Corinth's studio doorbracht. Zijn stijl werd gevormd in het Franse Impressionisme en Post-impressionisme en ging later door een Fauve-periode. In 1909 trouwde hij met Elisabeth Gerhardt. In 1910 heeft Macke via zijn vriendschap met Franz Marc een ontmoeting gehad met Kandinsky en een tijdje de niet-objectieve esthetiek en de mystieke en symbolische belangen van Der Blaue Reiter gedeeld. Macke's ontmoeting met Robert Delaunay in Parijs in 1912 zou een soort openbaring voor hem zijn. Het chromatische Cubisme van Delaunay, dat Apollinaire het Orphisme had genoemd, beïnvloedde Macke's kunst vanaf dat moment. Zijn Windows Shops kan worden beschouwd als een persoonlijke interpretatie van de Windows van Delaunay, gecombineerd met de gelijktijdige afbeeldingen die in het Italiaanse Futurisme worden gevonden. De exotische atmosfeer in Tunesië, waar Macke in 1914 reisde met Paul Klee en Louis Moilliet, was van fundamenteel belang voor de creatie van de luministische benadering van zijn laatste periode, waarin hij een reeks werken produceerde die nu als meesterwerken werden beschouwd. Het oeuvre van August Macke kan worden beschouwd als expressionisme (de beweging die tussen 1905 en 1925 in Duitsland is gegroeid), maar ook als onderdeel van het Fauvisme. De schilderijen concentreren zich voornamelijk op het uiten van gevoelens en bewegingen in plaats van het reproduceren van objectieve realiteit, meestal vervormend kleur en vorm. Macke's loopbaan werd ingekort door zijn vroege dood aan het front in Champagne in september 1914, de tweede maand van de Eerste Wereldoorlog. Zijn laatste schilderij, Farewell, toont de sfeer van somberheid die zich na het uitbreken van de oorlog heeft afgespeeld. Expressionisme was een culturele beweging, in eerste instantie in poëzie en schilderij, van oorsprong uit Duitsland aan het begin van de 20e eeuw. Zijn typische eigenschap is de wereld te cadeaus in een volstrekt subjectief perspectief, en ze met geweld te vervormen om een emotioneel effect te verkrijgen en persoonlijke ideeën en ideeën levendig over te dragen. Expressionistische artiesten probeerden de betekenis van "leven" en emotionele ervaring te uiten in plaats van fysieke realiteit. Expressionisme kwam voor de eerste wereldoorlog voor als een "avant-garde beweging" in poëzie en schilderij; in de jaren 1920 werd de populariteit van Weimar door een groot publiek gewaardeerd, met een hoogtepunt in Berlijn. Expressionisme wordt in veel kunstvormen tentoongesteld, waaronder: schilderij, literatuur, theater, film, architectuur en muziek. De term impliceert vaak emotionele angst. In het algemeen kunnen schilders zoals Matthias Grünewald en El Greco expressionist worden genoemd, maar in de praktijk wordt de term voornamelijk toegepast op werken uit de 20e eeuw. De nadruk van de expressionist op het individuele perspectief was ook een reactie op het positieve en andere artistieke bewegingen, zoals het naturalisme en het impressionisme. Der Blaue Reiter (De blauwe Rider) was een groep kunstenaars uit de Neue Künstlervereinigung München in München (Duitsland). Der Blaue Reiter was een Duitse beweging die van 1911 tot 1914 van kracht was en die fundamenteel was voor het expressionisme, samen met Die Brücke, die in 1905 in het leven werd geroepen. Les Fauves (Frans voor de Wilde Beasts) waren een kortstondige en losse groepering van jonge moderne kunstenaars uit de 20e eeuw, die in hun werk de nadruk legden op de schilderachtige eigenschappen en de sterke kleur boven de representationele of realistische waarden die behouden blijven door het impressionisme. Terwijl Fauvism als stijl ongeveer 1900 begon en na 1910 werd voortgezet, duurde de beweging als zodanig slechts drie jaar, 1905-1907, en had ze drie tentoonstellingen. De leiders van de beweging waren Henri Matisse en André Derain. Het schilderen is een wijze van uitdrukking en de vormen zijn talrijk. Tekening, samenstelling of abstractie en andere esthetica kunnen dienen om de uitdrukkelijke en conceptuele intentie van de deskundige tot uitdrukking te brengen. Schilderijen kunnen van nature en representatief zijn (zoals in een stilstaand leven of landschapsschilderij), fotografisch, abstract zijn, worden geladen met verhalende inhoud, symboliek, emotie of politiek van natuur zijn. Het schilderen is de praktijk om verf, pigment, kleur of ander middel op een oppervlakte (steunbasis) toe te passen. In kunst, beschrijft de termijn zowel de handeling als het resultaat, die een schilderij wordt genoemd. Schilderijen kunnen voor hun ondersteuning oppervlakken hebben zoals muren, papier, doek, hout, glas, lak, klei of beton. Schilderijen kunnen met goudblad worden versierd en sommige moderne schilderijen bevatten andere materialen, zoals zand, klei en plakken papier. Een deel van de geschiedenis van het schilderen in zowel de oostelijke als de Westerne kunst wordt gedomineerd door spirituele motieven en ideeën; voorbeelden van dit soort schilderijen variëren van kunstwerken die mythologische figuren op aardewerk weergeven tot bijbelse scènes die op de binnenmuren en het plafond van de Sistine Chapel werden gemaakt, tot scènes uit het leven van Boeddha of andere scènes van oostelijke religieuze oorsprong. Een van de lopende en huidige richtingen in het schilderen aan het begin van de 21ste eeuw zijn zwart schilderen, hard-randschilderen, Geometrische abstractie, Toewijzing, Hyperrealisme, Photorealisme, Expressionisme, Minimalisme, Lyrische abstractie, Kunst op de Pop, Abstracte expressionisme, schilderij in het kleurenveld, neo-expressionisme, Collage, intermedia schilderij, Assemblage Leeftijd schilderen, Kunstschilderij Computer, Postmodern schilderen, Neo-Dada schilderen, Schilderen van Shaped canvas, milieumuurschilderij, traditioneel schilderij, Landschapsschilderij, Portret schilderen en verf-op-glas animatie. Ontwikkelingen in het oostelijke schilderij gaan historisch parallel met die in het Westerne schilderij, in het algemeen, een paar eeuwen eerder. Afrikaanse kunst, islamitische kunst, Indiase kunst, Chinese kunst en Japanse kunst hadden elk een belangrijke invloed op Westerne kunst, en uiteindelijk omgekeerd. De oudste bekende schilderijen zijn in de Grotte Chauvet in Frankrijk, volgens sommige historici ongeveer 32.000 jaar oud. Ze worden gegraveerd en geschilderd met rood, zwart pigment en show paarden, neushoorns, leeuwen, buffels, zoogdieren of mensen die vaak op jacht zijn. De eerste tekenen van schilderij zijn echter ontdekt in twee rotsschuilplaatsen in Arnhem Land, in Noord-Australië. In de onderste laag materiaal op deze plaatsen zijn er naar schatting 60.000 jaar oude gebruikte stukken ochre. Archeologen hebben ook een fragment gevonden van rotsschilderwerk in een kalksteen gesteente-schuilplaats in de Kimberley-regio van Noord-Western Australië, die 40.000 jaar oud is. Er zijn voorbeelden van grotschilderingen over de hele wereld — in Frankrijk, Spanje, Portugal, China, Australië, India, enz. In Westerne culturen zijn olieverfschilderijen en schilderijen van waterverven de bekendste media met rijke en complexe tradities in stijl en materie. In het Oosten domineerden inkt en kleurinkt historisch gezien de keuze van media met even rijke en complexe tradities. Verschillende soorten verf worden doorgaans geïdentificeerd door het medium waarin het pigment is gesuspendeerd of ingebed, dat bepalend is voor de algemene werkkenmerken van de verf, zoals viscositeit, mengbaarheid, oplosbaarheid, droogtijd, enz.