Treeline Grizzly Case-Mate iPhone Case

Een afbeelding van een grizzly beer in de lente; hoog in de bergen; hongerend na winterslaap tijdens de winter. De sneeuwkap is grotendeels gesmolten, hoewel de verre pieken nog steeds in wit afgedekt zijn. Voeg je eigen tekst toe. Het grizzly beer (Ursus arctos horbilis) is een ondersoort van bruin beer (Ursus arctos) die in het algemeen in de hoogvlakte van western Noord-Amerika leeft. Men denkt dat deze ondersoort afdaalt van bruine beren uit Oessuri die 100.000 jaar geleden vanuit Oost-Rusland naar Alaska zijn overgestapt, hoewel ze pas 13.000 jaar geleden naar het zuiden zijn verhuisd. Grizzlies zijn normaal gesproken eenzame actieve dieren, maar in kustgebieden congregeren de grizzly naast stromen, meren, rivieren en vijvers tijdens de kuit van de zalm. Om de twee jaar produceren vrouwen (zeugen) één tot vier jonge (meestal twee) dieren die klein zijn en slechts ongeveer één pond wegen. Een zeug beschermt haar nageslacht en zal aanvallen als ze denkt dat ze of haar koeien bedreigd worden. Bruine beren zijn te vinden in Azië, Europa en Noord-Amerika, waardoor ze een van de breedste soorten beren vormen. De voorouders van het grizzly beer kwamen uit Eurazië en reisden ongeveer 50.000 jaar geleden naar Noord-Amerika. Dit is een zeer recente gebeurtenis in de evolutionaire tijd, waardoor het Noord-Amerikaanse grizzly-beer sterk lijkt op de bruine beren in Europa en Azië. In Noord-Amerika varieerden grizzly-beren van Alaska tot Mexico en tot in het oosten tot het gebied van de Hudson Bay. In Noord-Amerika is de soort nu alleen te vinden in Alaska, ten zuiden van een groot deel van het western Canada, en in delen van de noordwestelijke Verenigde Staten, waaronder Idaho, Montana, Washington en Wyoming, die zich tot het zuiden uitstrekt tot de nationale parken van Yellowstone en Grand Teton, maar het vaakst voorkomt in Canada. In Colorado in het zuidelijke San Juan-gebergte kan er nog steeds een kleine bevolkingsgroep zijn. In september 2007 heeft een jager bewijs geleverd van grizzly herstel van het beer in het ecosysteem Selway-Bitterroot, in Idaho en western Montana, door een mannelijk grizzly beer te doden. Het oorspronkelijke bereik omvatte ook een groot deel van de Grote Meren en de Zuidwestelijke Staten, maar het is in de meeste van die gebieden uitgeroeid. In Canada zijn er ongeveer 25.000 grizzly beren die British Columbia, Alberta, de Yukon, de Northwest Territories, Nunavut en het noordelijke deel van Manitoba bezet. Door de combinatie van Canada en de Verenigde Staten wonen grizzige beren ongeveer de helft van het gebied van hun historisch bereik. In British Columbia wonen grizzly beren ongeveer 90% van hun oorspronkelijke grondgebied. Het griezelige beer heeft momenteel rechtsbescherming in Mexico, in Europese landen, in sommige delen van Canada en in de Verenigde Staten. Verwacht wordt echter dat de herbevolking van het vroegere verspreidingsgebied een traag proces zal zijn, zowel als gevolg van de gevolgen van de herintroductie van zo'n groot dier in gebieden die geprikkeld zijn voor de landbouw en de veeteelt, als vanwege de trage voortplantingsgewoonten van de beer (beren investeren veel tijd in het opvoeden van jonge dieren). Er zijn momenteel ongeveer 55.000 wilde grizzly-beren in Noord-Amerika. Hoewel grizzliën van de orde Carnivora zijn en het spijsverteringsstelsel van carnivoren hebben, zijn ze eigenlijk omnivoren, omdat hun voeding zowel uit planten als uit dieren bestaat. Het is bekend dat ze zich op grote zoogdieren bedienen, als ze beschikbaar zijn, zoals moerassen, herten, schapen, elanden, bizons, kanaribou en zelfs zwarte beren. De grizzly beren voeden zich met vissen zoals zalm, forel en baars, en vissen die toegang hebben tot een meer eiwitverrijkt dieet in kustgebieden kunnen groter worden dan binnenshuis. Grizzly beren scheuren ook gemakkelijk voedsel, op aas achtergelaten door andere dieren De grizzly beren die in de Amerikaanse Rocky Mountains verblijven zijn niet zo groot als Canadese of Alaskan grizzlies. Dit is deels te wijten aan de rijkdom van hun dieet, dat in geelsteen voornamelijk bestaat uit witbarpinennoten, wortels, knollen, grassen, diverse knaagdieren, manwormmoten van het leger en geroosterde karkassen. Geen van deze producten komt echter overeen met het vetgehalte van de zalm die in Alaska en British Columbia beschikbaar is. Planten vormen ongeveer 80-90% van het dieet van een grizzly beer. Verschillende bessen maken hier een groot deel van uit. Het gaat om bosbessen, bramen, zalmbessen, veenbessen, buffelbessen en aardbeien, afhankelijk van het milieu. Insecten zoals ladybugs, mieren en bijen worden ook gegeten, maar alleen als ze in grote hoeveelheden beschikbaar zijn. De energie die wordt gewonnen is in geringe hoeveelheden niet de waarde van de foragerende energie. Wanneer er veel voedsel is, zullen grizzige beren zich voeden in groepen, samen foerageren. Veel grizzly beren zullen bijvoorbeeld de weiden bezoeken direct nadat er een lawine of gletsjer dia is geweest. Dit is te wijten aan een instroom van leguminosen, zoals Hedysarum, die de grizzliërs in enorme hoeveelheden verbruiken. Als de voedselbronnen echter schaarser worden, worden ze weer gescheiden. Ter voorbereiding op de winter kunnen beren gedurende een periode van hyperfagie ongeveer 400 lb winnen, voordat ze in een toestand van valse winterslaap terechtkomen. Het beer wacht vaak op een aanzienlijke sneeuwstorm voordat het zijn hoed ingaat, waardoor de kans dat roofdieren het hol kunnen vinden, afneemt. De tuinen zelf bevinden zich doorgaans op hoogte boven 6.000 voet op noordelijke hellingen. Er is een discussie onder professionals over de vraag of grizige beren technisch gezien sluimeren. Een groot deel van het debat draait om de lichaamstemperatuur en het vermogen van de beren om zich soms tijdens de winterslaap rond te bewegen. Grizzly-beren kunnen hun lichaamsafval in deze periode "gedeeltelijk" recyclen. In sommige gebieden waar het hele jaar door veel voedsel is, slaan grizzige beren de winterslaap helemaal over. Het grizzly beer heeft verschillende relaties met zijn ecosysteem. Een van die relaties is een mutualistisch relatie met planten met vruchtbare vruchten. Nadat de grof vrucht geconsumeerd is, worden de zaden gedispergeerd en in een kiembare toestand uitgescheiden. Uit een aantal studies is gebleken dat het succes van de kiemkracht inderdaad toeneemt als gevolg van het afzetten van zaden samen met nutriënten in de feces. Dit maakt van het grizzly beer een belangrijke zaadverdeler in hun habitat. Terwijl het foerageren voor boomwortels, planten bollen, of bodemeekhoorns, roeren de beren de grond op. Dit proces helpt niet alleen de grizzliërs toegang te krijgen tot hun voedsel, maar het verhoogt ook de rijkdom aan soorten in de alpenecosystemen. Een gebied dat zowel beren graven als onverstoord land bevat, heeft een grotere verscheidenheid aan planten dan een gebied dat alleen maar onverstoord land bevat. Naast de toenemende soortenrijkdom zorgt de bodemverstoring ervoor dat stikstof uit de onderste bodemlagen wordt opgegraven en dat stikstof gemakkelijker in het milieu beschikbaar is. Een gebied dat door het grizzly-beer is opgegraven, heeft aanzienlijk meer stikstof dan een onverstoord gebied. Stikstofcycli worden niet alleen vergemakkelijkt door grizzly's die naar voedsel graven, maar ook door hun gewoonte om zalmkadavers in omringende bossen te vervoeren. Vastgesteld is dat de spar-boombladeren binnen 500 m van de stroom waar de zalm is verkregen, stikstof bevatten die afkomstig is van zalm waarop de beren hebben geworven. Deze stikstofstromen in het bos houden rechtstreeks verband met de aanwezigheid van grizzige beren en zalm. Grizzlies reguleren prooipopulaties rechtstreeks en helpen ook overbegrazing in bossen te voorkomen door de populaties van andere soorten in de voedselketen onder controle te houden. Een experiment in het Grand Teton National Park in Wyoming, Verenigde Staten, toonde aan dat het verwijderen van wolven en grizzly beren de populaties van hun plantenetende prooi deed toenemen. Dit veranderde op zijn beurt de structuur en dichtheid van de planten in het gebied, waardoor de populatie van trekvogels afnam. Dit toont aan dat grizzly-beren een sleutelsteen vormen voor het roofdier, dat een grote invloed heeft op het hele ecosysteem dat zij bewonen. Ga naar http://www.greatbear.org/ om beren beter te beschermen