The Lady of Shalott

Dit is "The Lady of Shalott", geschilderd door John William Waterhouse in 1888. Het was geïnspireerd door de Victoriaans ballade van dezelfde naam, geschreven door Alfred, Lord Tennyson in 1842. Het gedicht wordt in middeleeuwse tijden geplaatst, tijdens het bewind van koning Arthur. Het eiland Shalott ligt in een rivier nabij Camelot. De dame van Shalott, een mooie jonge meisje, leeft alleen in een kasteel op het eiland. Ze wordt gevangen in het kasteel door een vloek, die haar verbiedt om rechtstreeks naar de buitenwereld te kijken, in Camelot. In plaats daarvan moet ze de wereld alleen in een spiegel uitzichten, en ze weeft wat ze ziet in een tapijt. Ze leeft in wanhoop, probeert deel uit te maken van de Camelot-wereld en een normaal leven te leiden. Haar wanhoop wordt nog verergerd op een dag dat ze de reflectie ziet van Sir Lancelot en herfsten die verliefd op hem zijn. Ondanks dat ze weet dat dit de vloek zal verzorgen, kijkt ze hem direct aan. Ze wil wanhopig bij hem zijn en deel uitmaken van de wereld, ze verlaat het kasteel, races langs de oevers van de rivier, komt een boot binnen en zet hem stroomafwaarts naar Camelot. Maar het weer is verschrikkelijk koud en stormachtig, en de mooie Lady van Shalott bezwijkt aan de koude en tragisch sterft voordat ze Camelot bereikt. Je ziet haar hier in haar boot net voordat ze het naar Camelot stuurt, wetende dat ze zal sterven.