ALMOGAVAREN STICKER

De Almogavars kwamen voornamelijk uit de berggebieden van Aragón, Catalonië en in mindere mate uit Navarra. Het waren grenswachters en voetsoldaten die geen harnas droegen, gekleed in huiden, werden afgeschoten met brogues (abarcas) en de wapens droegen die leken op die van Romeinse legionairs: twee zware werpsperen, of azcona's in het Spaans, en een kort steekzwaard. Ze waren beroepsmilitairen en dienden koningen, de Rooms-Katholieke Kerk, edelen of steden tegen betaling; uiteindelijk huurden ze zichzelf ook in voor het Byzantijnse Rijk. Toen Peter III van Aragón na de Siciliaanse Vespers van 30 maart 1282 oorlog voerde tegen Karel van Anjou, vormden de Almogavars het meest effectieve onderdeel van zijn leger. Hun discipline en wreedheid, de kracht waarmee ze hun werpsperen slingerden, en hun activiteit maakten hen zeer geducht voor de zware cavalerie van de Angevijnse legers. Ze vochten tegen de cavalerie door eerst paarden aan te vallen in plaats van ridders. Toen de ridder eenmaal op de grond lag was hij een makkelijk slachtoffer voor de Almogavar. Toen de Vrede van Caltabellotta in 1302 een einde maakte aan de oorlog in Zuid-Italië, vormden de Almogavars, onder leiding van Roger de Flor ("Roger Blum", een voormalige Ridder Tempeliers), de Catalaanse Compagnie in dienst van de keizer van het Oosten, Andronicus II Palaeologus, om tegen de Turken te vechten. Zowel de koningen van Aragón als Sicilië waren het eens met het idee, omdat er vrede was bereikt en het een goed alternatief was om het Almogavar staande leger werkloos te laten zijn. Hun veldtocht in Klein-Azië in 1303 en 1304 was een reeks militaire overwinningen, maar naast grootschalige plunderingen van Byzantijnse burgers, weigerde de keizer de overeengekomen betaling te ontvangen. Daarna sloegen de Almogavars op geweld, waardoor hun aanwezigheid ondraaglijk werd voor de Byzantijnse bevolking. Roger de Flor en zijn luitenanten werden in 1305 op bevel van de keizer vermoord toen ze bijeen waren om te praten over de voorwaarden voor hun compensatie, vermoedelijk op instigatie van Genuese kooplieden, die samenzweerden om hun eigen positie van invloed en macht te behouden en de Catalanen uit de kring te houden. Dit verraad leidde ertoe dat de Almogavars de buurt van Constantinopel plunderden. Daarna marcheerden ze tegen het hertogdom Athene, onder het bewind van het Franse huis Brienne. Hertog Walter V van Brienne werd in maart 1310 in Boeotië door de Almogavaren verslagen en gedood in de Slag bij de Cephisus, of Orchomenus. Ze verdeelden de vrouwen en bezittingen van de Fransen door loting en riepen een prins van het huis Aragon op om over hen te heersen. De stichting van de Aragonese heerschappij over het hertogdom Athene zou de culminerende prestatie zijn van de Almogavars. Hoewel het hertogdom uiteindelijk in handen viel van het Ottomaanse Rijk, heeft de koning van Spanje nog steeds de titel van 'hertog van Athene en Neopatria'.