Sticker

Icarus werd zijn hele leven in gevangenschap opgevoed. Omdat hij alleen zijn vaders niet zo ruime atelier kende, deed hij zijn best om zich voor te stellen wat de wereld zou kunnen bevatten toen hij het kleine, enkelvoudige raam van hun toren uitkeek. Wanneer Icarus op een dag vrij is, vindt hij het onmogelijk om de waarschuwing van zijn vader op te volgen - zijn vader had hen immers per ongeluk in kooien laten stoppen, en Icarus was blij dat hij voor het eerst controle over zijn leven had. Veel mensen wijzen erop hoe Icarus voor zijn fouten heeft betaald, maar ik bewonder hoe hij als eerste heeft kunnen leven. Het verhaal van vader en zoon is niet simpelweg de jeugd opdragen om te luisteren naar hun ouderen. Onthoud dat het een Griekse tragedie is. Volgens Aristoteles mag je in deze verhalen niet weggaan met de gedachte dat Daedalus of Icarus gelijk of fout had. Tragedies brengen ons, onze onvolmaakte natuur als mensen weerspiegelend, tot catharsis en in dit geval misschien een treurige overpeinzing over een leven dat in het slop zit.