Quest for Blackbeard Pyrates coffeeshops mok

Quest voor Blackbeard: vroege piratenleiders waren meestal niet de strijdlustige mensen zonder eigendom die sommige schrijvers ons zouden laten geloven . Veel mensen, zoals Edward Thache in de Spaanse stad, Jamaica waren rijke planters en zeelieden op een eiland waar piraterij gewoon een manier van leven was voor de aristocratie. De waarschijnlijke dochter van Blackbeard trouwde met een plaatselijke arts in de Spaanse stad. Ze waren goed geboren, geschoold, geschreven, konden waarschijnlijk lezen en hadden meer gemeen met gouverneurs en andere functionarissen dan piratenhistorici uit het verleden. Zij waren de bovenste klasse van de bevolking, met middelen op hun bevel. Het was altijd prettiger voor de Amerikanen vandaag om ze te zien als misdadigers van lage geboorte in plaats van als onafhankelijke kapitalisten die profiteren van volledig verwaarloosde geprivatiseerde kolonies zonder regelgeving. De meeste piraten gaven zich over toen de koning gratie bood. Ze keerden terug naar, of gingen terug uit, het leven van hun handelaars die zich aan de wet houden, toen rijkere mannen... nadat ze hun winst hadden geoogst. Een handvol ging verder en werd immoraliseerd als "gewone vijanden van de mensheid" door Capt. Charles Johnson in 1724... definitief als "piraten". Eén van deze was Blackbeard. Bedankt op documenten die onlangs door de auteur zijn onthuld en die de familie van Edward Thache in St. Catherine's Parish, Jamaica laten zien, kunnen we nu de Quest voor de oorsprong van Blackbeard ingaan, helemaal terug naar Gloucestershire, Engeland, net boven de rivier de Severn van Bristol. We kunnen nu zijn leven bestuderen als rijke suikerplanter en kleinzoon van een Anglicaanse minister die in Oxford studeerde. Piraterij, politiek, winst en eigenaars gingen hand in hand in het begin van ons Amerika. In veel opzichten zijn de piraten nooit vertrokken...