De heilige Agnes van Rome (BK 006) Stropdas

De heilige Agnes van Rome (305 n.Chr.) was een prachtige, Christelijke maagd uit de hogere klasse die martelaar was tijdens de laatste vervolging van de christenen, de Grote Vervolging door keizer Diocletianus. Slechts 12 of 13 jaar oud - zeer jong volgens de normen van vandaag, maar van huwbare leeftijd in het oude Rome - werd Agnes achtervolgd door tal van vrijers, waaronder de zoon van de gouverneur. Afgewezen door Agnes die beweerde: "Ik ben al beloofd aan de Heer van het Universum" en "Hij koos mij eerst en Hij zal mij hebben", zochten haar beledigde vrijers haar vernedering en dood. Uiteindelijk werd Agnes ter dood veroordeeld en onthoofd. Kerkvaders zoals SS. Ambrosius en Hiëronymus zouden haar later in hun geschriften aanwijzen als een model van gewijde maagdelijkheid en kuisheid van het vrouw. De heilige Agnes is een van de slechts zeven vrouwen – meestal maagdelijke martelaren – die bij naam worden genoemd in het eerste eucharistische gebed van de canon van de mis. + In de kunst was St. Agnes een vroege ontvanger van een onderscheidend kenmerk in niet-verhalende kunst, dat wil zeggen een visuele identificatie in, laten we zeggen, portretten afgeleid van het levensverhaal van de aanbevolen figuur. Het lam is het belangrijkste attribuut van Agnes en is afgeleid van woordspelingen op haar naam. In het Grieks is Agnes Άγνη van agnos (αγνό ς) wat zuiver of kuis betekent; in het Latijn betekent agnus lam. Als alternatief, of aanvullend, is haar attribuut afgeleid van een visioen dat haar ouders hadden van hun dochter acht dagen na haar martelaarschap. In dit visioen werd Agnes, omringd door een menigte andere maagdelijke martelaren in het Paradijs, vergezeld door een lam, een surrogaat voor Christus, staande aan haar rechterzijde. De heilige Agnes is de enige van de 22 maagden die zich in de 6e-eeuwse Byzantijnse mozaïeken op de noordelijke zijmuur van de Basiliek van Sant'Apollinare Nuovo in Ravenna, Italië, naar een op de troon geplaatste Madonna en Kind heeft bewogen, om visueel te worden onderscheiden door attribuut, haar lam. Sinds de 16e eeuw zijn twee lammeren gezegend door de paus op de feestdag van St. Agnes (21 januari). Eenmaal geschoren in de zomer, wordt hun wol geweven in pallia, de kerkelijke gewaden die de paus schenkt aan nieuw benoemde metropolitane aartsbisschoppen als symbool van hun kantoor. Ten slotte, hoewel St. Agnes het huwelijk voor zichzelf schuwde, is ze de patroonheilige van geëngageerde paren. Volgens de folklore, na gebeden te hebben tot St. Agnes in een bedtijdritueel op 20 januari, zal een ongehuwd meisje die nacht dromen van haar toekomstige echtgenoot. Dit geloof inspireerde het romantische verhalende gedicht uit 1819 dat zich afspeelde in de Middeleeuwen, getiteld "De avond van St Agnes" van de Engelse dichter John Keats (1795-1821). Dit gedicht op zijn beurt inspireerde verschillende andere werken van literatuur en kunst, waaronder het gelijknamige schilderij uit 1863 van de Engelse kunstenaar John Everett Millais (1829-1896). + Feest: 21 januari + De rondel van St. Agnes wordt afgewisseld met een kruis en een palm van martelaarschap om een repetitief patroon te creëer.